ŞAFAK SÖKTÜ KARANLIĞIMA
Gözlerimi gece karanlığında açtım. Etraf oldukça dağınıktı. Kafamı kaldırıp duvardaki saate baktım. Vakit neredeyse sabahı bulmak üzereydi. Başımda garip bir ağrı hissediyordum. Sendeleyerek mutfağa gidip bir bardak su içtim. Tekrar uyuyamayacağımın farkında olduğum için hiç denemedim. Balkona çıkıp bir sigara yaktım. Yıllardır gördüğüm bu manzaranın her seferinde farklı bir noktasını yakalıyordum. Zaman ve dönemlere göre […]
KALBİM
Çok derinden hissediyorum artık olanları, Her şey anlamını yitirmiş gibi geliyor bazen. Nedenini, nasılını bile sormak gelmiyor içimden. Zira yüreğimin her parçası yorgun. Her parçası kırık dökük. Zaman zaman soruyorum kendime, Mutlu olduğun anda bile neden gözlerinden yaşlar akar? Sanırım bunun tarifi yok. Hüzün mü desem, acı mı desem, yoksa umut mu desem bilmiyorum. Sahi […]
GECE ÇÖKTÜ…
Gece çöktüğünden beri, kaybettiklerimi düşünüyorum. Ruhum ruhumla bütünleşmiş, göğsüm kafesinden çıkmak için uğraşırken içimde ki acı boğazımın düğümlenmesine neden oluyor. Günlerim birbirinin aynı artık, pazartesi, salı, çarşamba yerine 6,7,8 diye giderken hafızam bana oyunlar oynadığından beri gülemiyorum bile. Gülmeyi unuttum sayenizde… Biliyorum artık hiç bir şey eskisi gibi var olmayacak. Ben kalbimde açan yarayı tamir […]
ERDHEJİ
Bölge halkını karanlık bir sabah bekliyordu. Saat 04.16 da üst üste gelen felaket yüreğimizi yakmıştı. Üstelik de derdi sadece dünya malından başka hiçbir şey olmayan ve israf içinde yaşayan insan müsveddelerinin sorumluluklarını yerine getirmemesi ile birlikte çok derin yaraların açıldığı yerden bahsediyorum. Acıdan başka paylaşacak bir şey kalmamış yüreğimiz paramparça olmuştu. Kırk yıl düşünsem ısınmaktan […]
YIKIM
Zorla kalkıp birkaç cümle karaladım defterimin köşesine. Sıra tarihi yazmaya gelince uzun bir süre duraksadım. Günler geceler geçmek bilmiyor. Acımız katlanarak büyüyor gibiydi. Toplumu etkileyen bir tür felaketin etkilerini naciz bedenimde öylesine derinden hissetmiştim ki…Çaresizliğin tanımına bir yeni anlam eklendi lügatımda. Korkular yer edindi aklıma ve rüyalarım da karışmıştı bu kabusa. Kırılmalar yaşadım örneklerine sahip […]
ENKAZ
Hiç bir enkaza sığmadı yüreğimFilm sahnesi sandılarAma çocuklarımın acısıdırYüzümde ki o derin çizgilerim Çaresizce bekleyiş içindeyimBir umut sağ çıkar birileriSınama beni evlat acısı ile YarabbiDayanmaz kalbim bu acıya belki, Anadır yüreğim anaBu sefer de bağışla onları banaBudur son isteğim ya Rab!Enkazlara dayanmaz bu kalp
BUGÜNE. HEPİMİZE.
Bu yazıyı, uyku nöbeti tutarken paylaşıyorum. Bugüne. Hepimize.Bugün. 9 Şubat, 2023. Saat 00.44. İnanılmaz bir durumdayım. İnanılmaz, gerçekten. Hiç olmadığım kadar yazmak ve güvenli bir yerde bulunmak istiyorum. Lakin sonrasında, daha fazla yaşayabilmek için üzerindekilerin kaldırılmasını bekleyen binlerce insanı anımsayınca, utanıyorum. İçinde bulunduğum durumlardan sonra, kendimi yazmaya zor attım. Biraz daha dursaydım, sakin kalmam gerektiğini […]
TUT ELİMDEN SEVGİLİM, GİDELİM
Mesafelerin önemini yitirdiği bir zaman diliminde, ortaya dökemediğim problemler var. Ve tabi etkisinde kalan sinsi, bir o kadar da korkak tavırlarım. Rüzgarlar esiyorken başımda duvarda asılı fotoğraflar anlamsız, manasız geliyor. Artık hiçbir şey eskisi gibi değil. İçimde o mükemmelliğin etkisi kalmış. Zaman, yorgun ve acımasız geçiyor. Aslında anlamlı bir o kadar da hüzünlü saatlerde yol […]
BOŞLUK GİRDABI
Dünyanın merkezinde değilim, kıyısındayım artık. Araftayım, ne sıkı sıkıya bağlı olduğum bir inancım, ne de inanmışlığın kudreti var ruhumda. Hükümsüzüm! Rüzgar da savrulan bir kelebeğin kanatlanmaya çabalayıp, uğraşan bir uçurtmanın kuyruğu gibi; oradan oraya savruluşu ve boşluğun kalbimde açtığı vazgeçilmez yara ile fazlasıyla doluyum. Kendimle doluyum… Ve tüm mihraplara kapalıyım. Tıpkı iyiyim derken bile hiç […]
ÇETİN SARP BİR KAYA
Çetin kayaya rastladığım gündü hiç unutmam. O gün bu gündür işlerim rast gitmez.Hikaye şudur kısaca.Beşiktaş Göztepe maçıydı soğuk bi İzmir akşamı. Tıklım tıklım kalabalıktı, sokaklar bile. İğne atsan düşmeyecek cinsten bir kalabalık. Biz de polisler olarak beş turnikenin sadece birini açmıştık güvenlik önlemlerini kolayca ve güvenlice alabilmek adına. Neyse bir ara dışarı çıktım, stadyumdan dışarı. […]