Gece çöktüğünden beri, kaybettiklerimi düşünüyorum. Ruhum ruhumla bütünleşmiş, göğsüm kafesinden çıkmak için uğraşırken içimde ki acı boğazımın düğümlenmesine neden oluyor.
Günlerim birbirinin aynı artık, pazartesi, salı, çarşamba yerine 6,7,8 diye giderken hafızam bana oyunlar oynadığından beri gülemiyorum bile. Gülmeyi unuttum sayenizde…
Biliyorum artık hiç bir şey eskisi gibi var olmayacak. Ben kalbimde açan yarayı tamir edemeyeceğim.
Artık ağaçlardaki yapraklar dökülüp bir bir düşecek. Ay son kez ışıldayıp, güneş hiç doğmaz iken yaşam denilen o iki yüzlü şeytan gülmeye devam edecek.
Hayatta devam edecek etmesine de buna ediyor denilirse…
Bu İçeriğe Emojiyle Tepki Ver
Çok Kızdım
0
Tebrikler
0
Aşık Oldum
0
Aşırı Duygusal
0
Wuuuu
0
Çok Komik
0
Duygusal bir metin, buna sebep bir türe ait demek zor. Çeşitli hatalar olsa da serbest bir metin olduğu için yalnızca duygusallık göz önünde bulundurarak incelemek gerekir.
Sonuç olarak güzel bir metin, içe dokunan.
Kalemine sağlık sevgili Dilara 🌼
Icimden geldiği gibi yazdığım bir metin, eleştirilerinizi her daim göz önünde bulundururum, teşekkür ederim🙏
👏🏻👏🏻👏🏻💔💔