Çetin kayaya rastladığım gündü hiç unutmam. O gün bu gündür işlerim rast gitmez.
Hikaye şudur kısaca.
Beşiktaş Göztepe maçıydı soğuk bi İzmir akşamı. Tıklım tıklım kalabalıktı, sokaklar bile. İğne atsan düşmeyecek cinsten bir kalabalık. Biz de polisler olarak beş turnikenin sadece birini açmıştık güvenlik önlemlerini kolayca ve güvenlice alabilmek adına. Neyse bir ara dışarı çıktım, stadyumdan dışarı. Birer sigara içtik dostumun biriyle. Dönmek için yeltendim ama turnikenin önü bırak iğneyi toz tanesi atsan düşmeyecek kıvama gelmişti. Kalabalığı yara yara girdim içlerine. Tam turnikelere yaklaşmıştım ki bir küfür işittim. Küfür kıyamet. “Bizi nasıl almazsınız?” diyordu ses. “Hadi lan hadi!” diyordu. “Yapacağınız işi …” diyordu ses. Davudi bir ses. Hem de şairane bi üslupla…
Beynimden vurulmuşa döndüm. Çileden çıktım. Saldırmaya giriştim. Tuttular beni. Ben bağırdım, ben sövdüm, ben tehdit ettim. O sadece durdu ve küfür etti benim her hareketime. Lanetledi ve kınadı beni. Çok sakindi bu adam. Ve korkunç bi gürültüyle bağırıyordu. Duyan herkes çevremize toplandı iyiyce. O an korkudan sakinleştirdim kendimi ve ayrılıp korunaklı bölgeye geçmek istedim. Beni bir tartaklamaya başlasalardı ezer üzerimden geçerlerdi. Korktum. Ama intikamımı da alacaktım. Ayrıldım ordan, küfür kıyamet…
Amirime bahsettim durumdan. Turnikelerin başında beklemeye koyuldum. Çıktı genç ve iri adam. Yanında da ekibi. Hemen iki memur koluna girdi kavga dövüş kalabalıktan uzaklaştırıp tenhaya çektiler. Amirimi çağırdım. “İşte!” dedim. “Buydu herif.”
Adam demesin mi: “Ben bi şey yapmadım, meczup bu adam, ben tanımıyorum bile bu herifi”.
Kimliğini gösteriyordu bir de. “Acaba, acaba, acaba” diye sesleniyordu. Sessiz sessiz kimliğini gösteriyordu. Arbede anında aldım çaldım kimliğini, şimdi bir şey yapmamıştım ama sonra kimliğini sorgulayıp peşine düşecektim adamın. İntikamımı alacaktım.
Neyse adam sıyrıldı girdi maçına keyfi yerindeydi. Gördüm. Merdivenlerden dans ederek çıkıyordu. Hoyratça kahkahalarla. Ekibiyle güle oynaya… Çok koymuştu bana bu durum.
Ertesi gün sicilini istedim ilgili memurdan. Derin derin araştırdılar. Adresini her şeyi sorgulattım. Sahip olduğu tüm kartlara tüm bilgilere baktırdım. Derin derin.
Korktum. Vazgeçtim intikamdan.
Rüyama girdi sonra bir gün. Özür diledi benden. Adam dedi ki, “polis olduğunuzu bilmiyordum, stad görevlisisiniz sandığım için size dert yanıyordum. Biz Göztepe’liler birbirimizle küfürlü konuşuruz. Siz de alınganlık ettiniz. Sizden yana bir hakkım geçtiyse helal ola… “
Editör Yorumu: Kaleminize sağlık gayet güzel bir eser olmuş.
Bence düşündürücü aforizmaları biraz daha keskinleştirmelisiniz, o ince detayı göremeyenler muhakkak vardır. 😇🙏
Herkesin her şeyi göreceği o güzel güne… 🙂
Yorumunuz, eleştiriniz ve beğeniniz çok kıymetli benim için, teşekkür ederim hocamm