ANLAMAK
BENİM DERDİM YENİ BİR ÇAĞ VE BU VATAN DAĞLARINDA RENK RENK ÇİÇEKLER VAR UYUYAN ANLAMAK, BİR ADIM ÖNÜNÜ GÖRMEKLE MÜMKÜN DUYMAYI BİLMEYENE VAR MI ZORLA DUYURAN. BİN KERE ANLATSAN DA ANLAMAZLAR BİLİRİM KESİLİP ATILMALI KANGRENLİ BU İRİN, HURAFELERLE DOLMUŞ O GÜRUHLU BEYİNLER MUTLAK YOLUN MENZİLİDİR MUTLAK İRFAN VE İLİM. BİR ÜLKE VAR ZİFTE BULANMIŞ YOLLARI […]
HÜRCE
Yaşamak diyordu bir hürlük bahsi.Bağımsızlık timsallığına atıfta bulunuyordu Nazım. Orman gibi birlikte rengarenk olabilmeyi arzuluyordu. Sahi birlikte olabildik mi? Gülüp, eğlenip yaşadık mı hürce? Kargaşadan, karmaşasından kurtulup yaşam denen bu özgür olmayan dünyada biz özgürleşebildik mi? Yada bunu canı gönülden istedik mi? Hangisiydi bizi bir yola sürükleyen hayat denen kavram mı, yoksa kimsesiz halin isyanı […]
KADIN KADININ ESERİDİR.
Bir adam düşünün kadın ona itaat etmediği için onu öldürmeyi bile göze alabiliyor da, yine kadına boyun eğmem diyebiliyor. Ve toplum onu affediyor, hiç olmamışcasına. Lakin kadın bir kez bile adamın o pis isteklerine hayır dese ahlaksız, hafif meşrep bir kadın gözü ile bakılıyor. Gün yüzüne çıkmasına izin verilmiyor. Yargılanıyor, sorgulanıyor, bağırıyor, sesi kesilmeye , […]
UTANCIN UTANGAÇLIĞI
İçimde büyük acılarla kaybolmaya meydan tutmuş bir genç yatıyor. İzlemek, resmetmek, insanları düşünmek hiçbir zaman bu kadar ağır olmamıştı. Geçmişten günümüze gelen giden herkesi, ülke gündeminde ve olaylarında yer edinmiş kimseleri izliyorum, aslında anlamaya çalışıyorum. Ama yok, hepsi birbirinden farklı meseleler etrafında birleşmiş sadece kendilerinin haklı olduğu bir ütopya çerçevesinde fikir beyan etmektedirler. Yüz yıllık […]
2-1:0
İnsan, acı ve ağrıları sebebiyle çaresiz kaldığı noktada, yaşam artık yalnızca bir zorunluluk haline gelir.
Kendi için atacak adıma takati kalmadığında insan, ölüme yalın ayak koşacak gücü bulurmuş, bunu en çok yalnız kaldığında hisseder.
Yalnızlık bu dünyanın yaşanılabilir en büyük acısıdır.
HAZİNE
Dostum, gördüğün gibi gece uzun öyle mahzun ,derdimi anlattım yıldızlara ışığından bir damla kalmadı. Uzaklara çok uzaklara daldım ulaşamadım, yetişemedim umuduma , yabancıyım, ona bir heves olur diye yaklaştım elimi uzattım .Karanlığı gömer hazineme ulaşırım diye ne vardı biliyor musun? Koca bir hiç, aslında hiçlik de çok şey anlatır. Çok basite indirgememek lazım mesela hiçliğim […]
İNSAN DELİRMEZ, DELİRTİLİR.
Benim bir yan komşum var. ‘Çatlak teyze’ . Mahallede ki herkes onu bu isimle anar, başka adı var mı? Ne o ne de biz bilmiyoruz. Gerçek adını herkes unuttu kendi bile. Zaten yaşadıkları yüzünden bu durum ona sevgi gösterisi gibi gelmiş. ” beni sevmeseler bana lakap takmazlardı” deyip avutur kendini. Kimsesiz eski bir öğretmen, öğrencileri […]
KADERİN BAŞLANGIÇ NOKTASI
Ezbere bildiğiniz bir masalın sonunun aslında bambaşka bir olayla bittiğini öğrenseydiniz, o masalın kahramanlarına inanır mıydınız hala? Yaşam-ölüm mücadelesi verdiklerini düşündüğünüz şahısların, dürüstlüğüne kefil olur muydunuz? Yüreğiniz ısınır mıydı yeni final sahnesine. Hiç şüphesiz karmaşık bir renk cümbüşünde boğulurdunuz. Tahmin edilebilir ki her renk bir histir. Ve bazen bazı sonlar sondur. Hikaye biter. Herkes bir […]
HA’
Naif ve zarif bir terkediş ile ayrılıyor ruhum bu çöplük,bu enkaz,bu domuz girmiş bağdan farksız bedenimden Hayat, üç beş yedi dokuz evde yokuz Orda mısın? Armut dersem çıkma,elma dersem… Elma! meyvesini de,adını da çıkardım kelime haznemden Bana Roboskiyi hatırlatıyor! Neyse yara çok,değinmeden sıyrılmalıyım yüreğimdeki bu lav çukurlarından. Merhaba konumuz;yok bir konumuz! Öyle laf kalabalığı yapacağım […]
MUTLAK GÜZELLİK: ÖLÜM
Ölümün korkunç bir azap olduğu konusunda hayli konuşmalara denk geliyor olmam beni yaşamın ihtişamlı iğrençliğinden fevkalade uzak tutuyor. Ölüm de yaşam kadar kutsal bir süreçtir halbuki! Nasıl ki yaşam bahşedilen bir varlık için umut ve çoğalım kabul görülüyorsa, ölüm de aynı denge de kanıtsal bir yaşam çöplüğünün temizlenmesidir. Nasıl ki kışın ardından gelir bahar, öyle […]