DEVRİM
Çetin mücadelelerin insan ırkı üzerindeki etkisi,Aşkın tahtında yeni kavgalara sebep oluyor.İçimdeki isyan ateşiYolun sonunun pek de sonu olmadığını gösteriyor.Bitmeyen destanların yazıldığıZehirli okların hedefi tam on ikiden vurduğuErosun hikayesi, işte tam da buralarda başlıyor Barut yeni kıvılcımlar ateşliyor göğsüme.Kan deryasında boğulmayı yeğliyor bedenim.Bu savaşın galibi elini göğe kaldırıp yalvarıyor.Ne olur bitsin bu öfkem, kinim… Azap can […]
KONU, DEĞİŞTİ BİLE
Dünyadan nasıl göründüğümü bilmediğim bir günün sabahına uyandım. Yine. Kendimi Buk’un terkedilmiş evinde gibi hissettim gözlerimi açtığımda. Uyuduğum koltuktan doğrulduğumda başıma çekiçle vuruluyormuşçasına ağrı hissediyor olmama rağmen kalktım. Uyanmış olduğuma göre, beynim tuhaf sualler sorma mesaisine başlamıştı. Gece yakmış olduğum tütsüden kalma vanilya kokusu sinmişti odanın içine. Gece hoşuma gitse de uyandığımda midemi bulandıran bu […]
HİÇLİKLE YOKLUK ARASI
Arada kendimi hayal ediyorum. Sanki büyük bir buhranın içinden çıkmışım da yeniden doğmuşum gibi. Sen gelip gözlerime bakıp onurlanmışım gibi. Kulağımda uzaktan duyulan bir kurt sesi. Senin çaldığın piyanonun notasından, arda kalan. Ruhumda derin yaralar, hiçlikle yokluk arasında ki sen! O an da ölümün gizemi beni çağırıyor. Nasıl hayatımı istediğim gibi yaşadıysam, senin gözlerini […]
BİZİM MAHALLENİN ÇOCUKLARI
“Dur” dedi yağmura. Yağmur dur durak bilmedi. Güneş açtı bir süre sonra. Öldürdü yağmurun atasını Havada bulut cesetleri Ama silinmedi. Bu mahallenin çocukları, Bir türlü gün yüzü görmedi.
RENK
Esila yolculuğu sırasında seyir halindeki aracın camından geçmişini izliyordu. Bir çırpıda sorduğu ve doğru dürüst yanıt veremediği sorular yüzünden yaşamın görünür hâline gelen yadsımasına kapılmıştı. İnsan kendisini yolculuklara kaptırır, ne zaman dönebiliyorsa o zaman, ne halde dönebiliyorsa o halde döner. Kendisinden kopmuş olan insan, kendi dünyasının bütün ayrıntılarını giderek daha güçlü bir şekilde üretirdi ve […]
YALNIZLARIN ATLASINDA PUSULA HER YÖNÜ GÖSTERİR
Bu hikâye karamsarlığın gerçekçilik olmadığını, hayatın son derece yaşanılası bir yer olduğunu savunanlara karşı yazılmış cevab-ı hakgûyânedir.Masalların alışılageldik “bir varmış, bir yokmuş” tekerlemesini biraz içselleştirerek biraz da gerçekle harmanlayarak yeni bir boyut kazandırmak böyle bir yola baş koyarken boynumuzun borcu durumundadır.Bir yokmuş, yine yokmuş, hiç yokmuş. Hatta hiç olmamış…Bu hikayenin başkahramanının yolu hep yokuşmuş. Çıkmayı […]
KENDİLERİNE İTHAFEN 1
Beni benden kurtar Hilmi Bey…Çek, al beni benim kirli ellerimden.İçim paramparça oldu. Ümitlerimi köpekler lime lime etti. Tek suçum hayâl kurmak mıydı Hilmi Bey? Ben sonsuz düş denizlerine atmışken kendimi, salıvermişken hayatın bu debisi yüksek akışına, gözlerim ondan başka kimseyi görmezken nedendi bana bunu söylemesi? Hilmi Bey, bizden ne köy olur artık ne kasaba. Ümidimiz […]
SAVAŞAMIYORUM KENDİMLE
Çevremdekiler tarafından sürekli başka şeylere tercih edildiğimi biliyordum.Tek başıma bulduğum küçük mutluluklar büyüdüğüm için artık yetmez hale gelmişti… Kurduğum arkadaşlıklar içi boş bir fıçıdan ibaretti. Çünkü insanların yalanlarına ve sahteliğine hiç bir zaman katlanamadım.Benim anlayışım onların bahsettiği bir çok anlayıştan farklıydı. Çıkar uğruna gülümseyip gülücükler dağıtamadım mesela.İlk yanlışlarında affedip olur öyle diyemedim. Görmezden gelebildiğim çoğu […]
YAZ YAĞMURU
Saçlarına dokunurken kurduğum hayaller Kirpiklerin canıma kast eden kurşun Her anımda sen Çalıyor ömrümden Bir seni özlerken Bir seni isterken korktum Benden sıkılır boşluğa kapılırsın diye Bir teselli yaz yağmuru Şehrimden yürüdüğüm sokaklara Adın yazılmış duvarlara Harabeler dönüşür saraya
ZAMAN
Ömrümden çalınan yılların,Ayıklamasını,nasırlı parmaklarımla bir bir yapmaya başladım.Yüzüme düşen çizgiler,Şakaklarıma namluyu dayamış gibi,Kalbime korku pompalıyor. Düşüp gitsem bu diyardan,Kaç zaman ardımdan ağlar?Kaç yetim bensizliğe tahammül eder?Önce yetim doyurmuş parmaklarım,Şimdi ömründen sayıklıyor.Zamansızlığa kapılıp,Ölümsüzlük rolünü oynayanO yıllara yazık.Hangi hikâye bizi baki kılabilir diyeSorgulayamadığıma üzülüyorum… Kehanetleri bir bir yaşamış ömrüm,Nihayetleri unutmuş gibiydi.Zaman zaman takıldığım tedaylar olmadı değil.Avucumun içi […]