ZAMAN

Ömrümden çalınan yılların,
Ayıklamasını,nasırlı parmaklarımla bir bir yapmaya başladım.
Yüzüme düşen çizgiler,
Şakaklarıma namluyu dayamış gibi,
Kalbime korku pompalıyor.

Düşüp gitsem bu diyardan,
Kaç zaman ardımdan ağlar?
Kaç yetim bensizliğe tahammül eder?
Önce yetim doyurmuş parmaklarım,
Şimdi ömründen sayıklıyor.
Zamansızlığa kapılıp,
Ölümsüzlük rolünü oynayan
O yıllara yazık.
Hangi hikâye bizi baki kılabilir diye
Sorgulayamadığıma üzülüyorum…

Kehanetleri bir bir yaşamış ömrüm,
Nihayetleri unutmuş gibiydi.
Zaman zaman takıldığım tedaylar olmadı değil.
Avucumun içi kadar küçük olsalar da,
Ölümsüzlük iksirine zehir katıyor gibiydi.

Şimdi bendeki pişmanlıklar,
Yakamda,bir yasak aşkın izi gibi
Gecelerimi huzursuz ediyor.
Nasıl maziyi geri getiririm diye
Senaryolar yazıyorum…

Abdulsamet İLGİN
02.10.2022