HİÇLİKLE YOKLUK ARASI

Arada kendimi hayal ediyorum. Sanki büyük bir buhranın içinden çıkmışım da yeniden doğmuşum gibi. Sen gelip gözlerime bakıp onurlanmışım  gibi.

Kulağımda  uzaktan duyulan bir kurt sesi.  Senin çaldığın piyanonun notasından,  arda kalan.

Ruhumda derin yaralar, hiçlikle yokluk arasında ki sen! 

O an da ölümün gizemi beni çağırıyor.

Nasıl hayatımı istediğim gibi yaşadıysam,  senin gözlerini gördüğüm de ölümü de öyle kabulleniyorum 

Ve,

Susuyorum, eski bir Yunan Tanrısının güzelliğinde kaybolup giderken ben , 

yalnızlığıma, sessizliğime küfürler savurarak gidiyorum. 

Burnum da mayıs kokusunda ki o huzur 

Aklımda senin yüreğinin yüreğime dokunuşu 

Kalbim de yeniden doğma isteği 

Söylenecek tek söz var 

Ey yaşam ile ölüm arasında ki aşkın kabulleniş hali ben geldim…