HÜZNÜN ÜŞÜMESİ

Bir yaz günü başladı benim üşümem.İçimde öyle bir fırtına koptu ki yaz gününde üşüdüm. Kalabalıklar içinde kimsesiz kaldım oracıkta.Sesiz sesiz yardım edin çığlıkları attım“duyan var mı” diye haykırdım sesimi duyan olmadı. Uzun taşlı aynı zamanda yokuşlu zemheri bir karanlık yürüyorum yolu yol kalabalık insanlar var hepsi bir maske yüzünde inançları var her şey yolundaymış gibi […]
Uyanmanın Bedeli

Uyanmanın bir bedeli vardı bundan emindim artık.Doğarken ağlayan her canlı için her gün uyanmak, defalarca doğmak ve bir daha hiç ağlayamamak gibi bir şeydi.Hiç yağmasın diye bulutları ayırdık yağmurlardan, gözyaşlarımızdan buğuyu çektik aldık.Gözlerimizden zamanında akmayı başaramayan her damla yaş birer taş gibi serildi yüreğimizin yollarına.Uyuduk, uyandık dolandık durduk, yorulduk yine yorulduk…İnsandık, güldük kahkahalarca sahtelik taşıdık, […]
ZAMANSIZ ZAMANLAR

Her şeyin bir zamanı var derler, beni hiç bulmadı o zamanında gelen şeyler… Hep zamansız oldu sanki istediklerim yahut hiç olmadı. İstediğim o şey miydi yoksa o zamanda olmasını mı istiyordum ? Anlam veremedim bir türlü. Tek bildiğim sanki hep zamansızdı yaşadıklarım. Sonra zamanında olması gereken hiçbir şeyi de doyasıya yaşayamadım. Sanki çocuk olmadan genç […]
OTOBÜS METAFORU

İhtiyar adam sordu: “Nedir hayat?” Genç olan cevapladı: “Hayat ne biliyor musun? Kapat gözlerini. Bir açtın ve rastgele bir otobüstesin. Nereye gittiğini bilmiyorsun. Manzara çok değişken; bi’ seviyorsun, bi’ sevmiyorsun. Yol bazen engebeli, bazen otobana çıkıyorsunuz. Ayakta gidenler de var, oturup arkasına yaslanıp gidenler de. Hatta bazı yolcular var ki sürekli tıkınıyorlar, sevişiyorlar… Önlerindeki ekrandan […]
EVDEKİ YALNIZLIK

Neyi kaybettiğini bazen geç anlarsın. Geriye dönüp baktığımda, aynı masada oturup ekmeğini, sıcak yemeğini paylaştığının sandalyesi boş olması sessizliğin hakim olması, bazende televizyon kumandası için yapılan karşılıklı atışmalardan ve yatağının soğuk yüzüyle karşılaşmanın nefesine tutunup kollarını yorgan misali sarılan ellerin boş kalması kafaya dank eder. Şimdi geriye dönmeye kalkamam. Beraber yürüdüğümüz yolları kirlettim. Hiçbir şey […]
AMA BAZEN

Bu bir uzaklık, güçlü bir şekilde kapanına hapsolduğum ve güçsüz yanlarımdan en çok seni kaptırdığım devasa bir tuzak. Her defasında defalarca filiz vereceğinden emin olduğum bir tohumun filiz vermeden beni toprağa gömmesi.Kandım yine kandım.Kanmasam inanmasam yine de yaşayabilirdim.Ama bazen yaşama karşı olan inancını yitirmen gerekir. Ölmeden de ölebilir çok susarak da konuşabilirsin. Rüzgarın hangi renk […]
KENTİN HÜZÜNLÜ YÜREKLERİ

KENTİN HÜZÜNLÜ YÜREKLERİ Yoruldum, yorgunluğumu hangi kelimeyle anlatabilirim bilemiyorum. Sahi anlatsam anlayan biri çıkar mı sizin o ulaşılmaz kalpleriniz de olsa koşa koşa koşardım, çok yara, darbe aldım. Çok düştüm, çok acıttılar o da yetmedi oturup kendi yaramı kendim sarmak zorundaydım. Ne etrafımda bir omuz ne de uzatılmış bir el acılarımı da kendim çektim, […]
BECEREMEDİM HAYATI YAŞAMAYI YENİLDİM

Beceremedim, yenildim sığamadım ne hayata ne hayatımdaki insanların hayatına.Hep bir ayağım kapının bir diğer eşiğinin içinde, biri dışında.Hep eğrelti kaldım bu hayatta.Ne kızıyorum ne güceniyorum kimseye…Demek ki kaderim böyle…Ama işte;İnsan sığmak, sığınmak istiyor .Hep fazla geldim birilerine, bazen kendime…En çokta şu koca yeryüzüne…Sığamıyorum nedense…Yaptı yapacağını hayat yaktı yüreğimi ataşlar içinde yandım .
ARAMIZDAKİ UÇURUM

Elimi uzatsam, tutsa, sanki kapanacaktı aramızdaki tüm uçurum. Eğilip fısıldasaydı kalbindeki nağmeleri kulağıma belki de bu hikâye böyle yarım kalmayacaktı. Ama o sustu, ben sustum. Biz sustuk, biz sustukça uzaklaştık, uzaklaştıkça aramızda ki uçurum daha da büyüdü. Çok sonra fark ettim aramızda uçurum dediğim şey bir şehir, bir ülke değil bir dünyaymış. Hayata farklı pencerelerden […]
AĞAÇ

İçim, derin ve korkunç bir enkaz. Üstesinden gelemeyeceğim diye korkuyorum, bu karanlık gecelerin. Üç gün önce intihar eden en yakın arkadaşımın kız kardeşi ne hissettiyse, bugün aynı şeyleri hissediyorum. Çaresizlik ve hiçlik. Kardeşlerine sofrayı kurduktan sonra kendini bahçenin ortasında bulunan ağaca asması, bende ölümünden daha büyük bir ağrı hissettirmişti. Ölürken dahi hizmet etmek bu coğrafyanın […]