KENTİN HÜZÜNLÜ YÜREKLERİ 

Yoruldum, yorgunluğumu  hangi kelimeyle anlatabilirim  bilemiyorum. Sahi anlatsam anlayan biri çıkar mı sizin o ulaşılmaz kalpleriniz de olsa koşa koşa   koşardım, çok yara, darbe aldım. Çok düştüm, çok acıttılar o da yetmedi  oturup kendi yaramı  kendim sarmak zorundaydım. Ne etrafımda bir omuz ne de uzatılmış bir el acılarımı  da kendim çektim, yaralarımı tuzdan sakınan bendim.Ve  emin olun eğer en zor zamanımda bir omuz olsaydı yaslanabileceğim, daha kolay toparlanırdım. Sınanmadığınız acılar üzerine konuşmayın, yargılamayın.
Kendime çok kızıyorum bazen. Onca insan savundum, yanında oldum. Yeri geldi yardımlarına tek ben koştum, elimden ne geliyorsa yaptım. Şimdi etrafıma bakıyorum da hiçbiri yok. Neye çabalamışım, nelere koşmuşum haberim olmadan. Onlara koşarken bile düştüğümde tek kalktım. Ne yazık.  
Oysa elimden  gelmez miydi söylenene misliyle, yapılana layıkıyla cevap vermek? Biz bilmez miyiz sözü en ağırından giydirip saygıda bin kusur etmeyi. Mazlumun ahı hiç kalır mı yerde? Ve “O” bir duyan varken herkes bize sağır olsa ne çıkar. Zerre kadar kötülüğün bile ince ince hesabı var.
Bilirsin kimsenin hakkı kalmaz kimsede. Ne bir milim ileri, ne bir milim geri.
Ben usanmayacağım bana yapılan kötülüğe karşı iyilikle karşılık vermeye.

Bu İçeriğe Emojiyle Tepki Ver
Çok Kızdım
Çok Kızdım
0
Tebrikler
Tebrikler
0
Aşık Oldum
Aşık Oldum
0
Aşırı Duygusal
Aşırı Duygusal
0
Wuuuu
Wuuuu
0
Çok Komik
Çok Komik
0

2 Responses

Bir yanıt yazın