ÖZLEM

Özlemek, ne özledim demektir ne de özlenene sarf edilen edebi sözcüklerdir.Özlemek, uzak kaldığında uzak kaldığın kişiye ya da kavrama karşı içindeki tarif edilmez duygularla haykırmaktır.Yüreğinin en derin yerinde oluşan dayanılmaz sancılardır.Zaman zaman uzak bir noktaya odaklanıp özleyeni içine çekiyormuş gibi nefes almaktır.Durduk yerde hayallere dalıp etraftaki hiç bir şeyi hissetmeyip sadece özleyeni canlandırmaktır. Özlemek öyle […]

İNSAN BAZEN SADECE SEVMELİ

İnsan bazen sadece sevmeli. Sebebini bilmeden, çıkarsızca.. Ve ben bilmiyorum sebebini. Seni sevmemin hiç bir nedeni yok.  Sen olduğun için seviyorum seni . Kaybettiğim benliğimi sende bulduğum için. Birlikte büyüdüğümüz için. Sebepsizce sadece seviyorum.  Niye sevdiğini bilmeden sevmeli insan.  Acım acın , kederim kederin , gözyaşım gözyaşın…  Ne yaşadıysak hepsini birlikte yaşadık ve sen hiçbir […]

YAĞMUR YAĞARKEN GÜLÜMSEYEN İNSANLAR

Dağılan parçalanan virane bir hayat görüyorum. Uçsuz bucaksız yalnızlığın dibine vurduğu nasılda aldanıp dalmışım virane, harabe manzarama.İçimi yakan bir rüzgar eşliğinde seyrediyorum manzaramı arkadan yalnızlık senfonisi çalmakta.Yağmur da yağmıyor ki içimizdeki kor bir dem de olsa dinsin.Derin derin iç çekiyorum uzunca yaşadıklarım iyice ruhuma siniyor.Parçalanan dağılan virane bir hayat var daldığım aldandığım hayatımda ve ben […]

AĞAÇ

İçim, derin ve korkunç bir enkaz. Üstesinden gelemeyeceğim diye korkuyorum, bu karanlık gecelerin. Üç gün önce intihar eden en yakın arkadaşımın kız kardeşi ne hissettiyse, bugün aynı şeyleri hissediyorum. Çaresizlik ve hiçlik. Kardeşlerine sofrayı kurduktan sonra kendini bahçenin ortasında bulunan ağaca asması, bende ölümünden daha büyük bir ağrı hissettirmişti. Ölürken dahi hizmet etmek bu coğrafyanın […]

SİZE SEVMEK ÖĞRETİLMEDİ

Bir insanın sevgisinin kıymetini bilmek, onun incineceği şeyleri yapmamak da bir erdemdir. Bunun eğitimi yok, bakınız hiçbir kitap da yazmaz ama keşke olsa diyorum bazen. Sevmek öğretilebilse insanlara… Her şeyin eğitiminin verildiği şu ülkede keşke sevmenin de eğitimi verilse. Böylece sevmeyi bilmeyen insanlar sevmeyi öğrenmiş olur ya da karşısındaki insan onu çok sevdiği zaman nasıl […]

İKİ DİL

İki dili öğrenmeye çalışan çocuklar gibiNe ana dilimi öğrenebiliyorum,Ne de “Annem” ile alakası olmayanAnnadil diye öğretmeye çalıştıkları… İki dili öğrenmediğim gibiİki duvar arasında sıkışmış hislerim ,Hislerim yüzüme yansımış olmalı kiYüzümün teki ekşi,teki acı… İkilemelere terkedilmiş hayatım,Gelecek desen,İki denklemli matematik işlemi gibiBir o kadar bilinmeyeni olan bir denklem. Bu kadar bilinmeyen denklemlerle,Gelecek kurmaya çalışmak,Ne kadar gerçekçi? […]

ACI

Yıllar geçse de unutamayacağım acıların izleri var yüreğimde… Hiç unutmuyorum , ortaokula gittiğim bir dönemde yaşadığım o acıyı, gerçeklerin yüzüme bıçak gibi saplanmasını hiç unutmuyorum.”Zil çalmıştı , okuldan bir an önce çıkıp eve gitmek istiyordum. İstemiyordum kimseyle yüz yüze gelmek. Çünkü insanlara her yaklaştığımda duyuyordum o acı sözleri. Babasızlığım yüzüme vuruluyordu. Okulun bahçesine koşar adımlarla […]

SAVAŞAMIYORUM KENDİMLE

Çevremdekiler tarafından sürekli başka şeylere tercih edildiğimi biliyordum.Tek başıma bulduğum küçük mutluluklar büyüdüğüm için artık yetmez hale gelmişti… Kurduğum arkadaşlıklar içi boş bir fıçıdan ibaretti. Çünkü insanların yalanlarına ve sahteliğine hiç bir zaman katlanamadım.Benim anlayışım onların bahsettiği bir çok anlayıştan farklıydı. Çıkar uğruna gülümseyip gülücükler dağıtamadım mesela.İlk yanlışlarında affedip olur öyle diyemedim. Görmezden gelebildiğim çoğu […]

FIRTINA

Güneş havadaki parça parça bulutların arasından süzülerek suyun yüzeyine vuruyor. Fırtına öncesi sessizlik kaplı heryer. Ufak bir kara parçasının olduğu yerde bir süredir tanıştığım kuş benim ile konuşmaya çabalıyor sanki. Usulca yaklaşıyor diğer kuşlardaki sürüden ayrılarak, tenime öpücük konduruyor. Her öpüşü damarlarımda dolaşan kanın sanki hücreler içerisinde sıkışıp kalmasına, kalbimin üzerinde ağırlık yaratmasına yol açıyor.  […]