Bir insanın sevgisinin kıymetini bilmek, onun incineceği şeyleri yapmamak da bir erdemdir. Bunun eğitimi yok, bakınız hiçbir kitap da yazmaz ama keşke olsa diyorum bazen. Sevmek öğretilebilse insanlara… Her şeyin eğitiminin verildiği şu ülkede keşke sevmenin de eğitimi verilse. Böylece sevmeyi bilmeyen insanlar sevmeyi öğrenmiş olur ya da karşısındaki insan onu çok sevdiği zaman nasıl davranacağını bilmeyip çok sevgi karşısında şaşıran insanlar nasıl davranacağını öğrenmiş olurdu.
Sevmenin kuralları olsaydı keşke belki bu kadar üzülmezdik o zaman… Mesela şunları yaparsan sevgi olmaz. Bak bu sevgi kurallarına aykırı gibi… İfadeler belki de ilişkileri daha çok ayakta tutmayı sağlardı.
Sevmek öğretilebilseydi insanlara; çoğumuz daha mutlu ilişkiler yaşardık, karşımızdaki insanın sevgisinin kıymetini bilirdik, onu üzmezdik. Sevmek diye bir ders olsaydı şayet belki de bu kadar hatalar yapmazdık, güzel sevmeyi öğrenirdik, kırmazdık, üzmezdik. Gereksiz detaylarla ya da hiç ilgisi bulunmayan gereksiz kişilerle uğraşıp durmak yerine sadece kendi sevgimizle ilgilenmeyi bilirdik. Ama bilemedik. Ne sevmeyi bildik ne de sevilmeyi. Mutsuz, karmaşık ilişkiler yarattık kendimize. Halbuki hepimizin istediği sevmek, sevilmek, sessiz sedasız yaşayıp gitmekti. Bunu bile çok gördük kendimize. Çünkü bize sevmek öğretilmedi.
Lütfen iki dakika gözlerinizi kapatın, lütfen size diyorum, dediğimi yapın.
Biri sizi sevmiş hem de tüm kalbiyle…
Kendinize objektif bakın, mükemmel misiniz ? Hayır.
Peki kusursuz musunuz?
Hayır.
Peki hiç mi kötü özelliğiniz yok?
Kendimizi kandırmayalım, elbette hepimizin kötü özellikleri var. Siz bile yeri gelir zaman zaman kendinizi sevmezsiniz, bazı özelliklerinizden nefret edersiniz ama bir insan gelip sizi sevmiş. Düşünsenize kaç milyon insanın içinden gelip biri sizi sevmiş. Mucize değil de ne? Peki neden onun sevgisine kötü davranıp eziyet edersiniz ki? Onun tek günahı sizi sevmek. Yeri gelir bazen siz bile kendinizi sevmezken, kendinize inanmazken o gelip sizi sevmiş. Onun tek günahı size inanıp, sizi sevmek. Sevmek öğretilmedi ama öğretilseydi belki sizleri seven insanların sevgisine daha çok saygı duyar, onların sevgisinin kıymetini bilirdiniz. İnanın sizi seven insanlar bir gün öyle bir gider, sizi öyle bir arkasında bırakır ki ömür boyu o kıymetini bilmeyip eziyet ettiğiniz sevgiyi ararsınız. Yokluğunu hissettiğinizde üşürsünüz işte o zaman o sevginin kıymetini anlarsınız ama hayat size o sevgiyi tekrar verir mi? Burası da sizin şansınıza kalmış ama size son olarak şunu söylemek istiyorum:
Size inanıp sizi seven insanların sevgisine eziyet etmeyin. Sevgi çok kıymetli… Hele de bu kadar kötü bir çağda seviliyorsanız biri sizi sizden daha çok düşünüyorsa kaybetmeyin onu. Sonra bir ömür başkalarının gözünde aynı sevgiyi ararsınız ama nafile…