Özlemek, ne özledim demektir ne de özlenene sarf edilen edebi sözcüklerdir.
Özlemek, uzak kaldığında uzak kaldığın kişiye ya da kavrama karşı içindeki tarif edilmez duygularla haykırmaktır.
Yüreğinin en derin yerinde oluşan dayanılmaz sancılardır.
Zaman zaman uzak bir noktaya odaklanıp özleyeni içine çekiyormuş gibi nefes almaktır.
Durduk yerde hayallere dalıp etraftaki hiç bir şeyi hissetmeyip sadece özleyeni canlandırmaktır.
Özlemek öyle bir şey ki literatürde bile karşılığı bulunmamaktır ve sadece yaşayabilmektir.
Yani özledim, özlüyorum, özlemekteyim ve özlemini çekiyorum gibi sözler havada kalıyor özlemi anlatmak için.
Hele özlenen kişi veya kavram bir daha hiç olamasa (Kişi için bir daha dönme ihtimali olmasa, kavram için olma ihtimali sıfır olsa) o zaman özlem, kanayan yara gibi bir ömür boyu sürüp gider.
Onun için ancak yaşayan anlar özlemin ne derece zor olduğunu ve özlemi anlamak için yaşamak lazım…
Abdulsamet İLGİN