VURMUŞLAR BENİ
Vurmuşlar beniİki kent kavşağında“Hangi kent daha yakın?”Diye sorsalar.Namludan çıkan kurşunHangi taraftan çıktıysa… Ezmişler benliğimiİki duvar arasında“Hangi taraf daha ağır basıyor”Diye sorsalar.Beyaz kanNereden aktiysa… Kilitlemişler beniİki dil arasında“Hangisi tercüman oluyor?”Diye sorsalar.Kundakta hangisi kulağıma fısıldadıysa… Abdulsamet İLGİN
DÜŞÜM
Kim bakardı öyle hayallerime? Zaman kadrajısüslemeli düşlerin üç boyutlu resmini çizmese de, imkansız düşlere kürek sallamak kadar zevkli bir yolculuğa çıkamadım. Yolculuk derken hep zoraki sürgün edildim. Heybemde biriktirmeye çalıştığım hiçbir düşüm son durağa ait olmadı. Çünkü bu son durak dediğim her şehir beni bağrına basmadı. Bilemiyorum, ya bu şehirler bana dar geliyor ya da […]
ÖZLEM
Özlemek, ne özledim demektir ne de özlenene sarf edilen edebi sözcüklerdir.Özlemek, uzak kaldığında uzak kaldığın kişiye ya da kavrama karşı içindeki tarif edilmez duygularla haykırmaktır.Yüreğinin en derin yerinde oluşan dayanılmaz sancılardır.Zaman zaman uzak bir noktaya odaklanıp özleyeni içine çekiyormuş gibi nefes almaktır.Durduk yerde hayallere dalıp etraftaki hiç bir şeyi hissetmeyip sadece özleyeni canlandırmaktır. Özlemek öyle […]
YAĞMUR YAĞARKEN GÜLÜMSEYEN İNSANLAR
Dağılan parçalanan virane bir hayat görüyorum. Uçsuz bucaksız yalnızlığın dibine vurduğu nasılda aldanıp dalmışım virane, harabe manzarama.İçimi yakan bir rüzgar eşliğinde seyrediyorum manzaramı arkadan yalnızlık senfonisi çalmakta.Yağmur da yağmıyor ki içimizdeki kor bir dem de olsa dinsin.Derin derin iç çekiyorum uzunca yaşadıklarım iyice ruhuma siniyor.Parçalanan dağılan virane bir hayat var daldığım aldandığım hayatımda ve ben […]
KIRMIZI POTİNLi VE KIRIK UÇURTMALI ÇOCUK
Almayın çocukların umutlarını verin gökkuşağının renklerini.
BİLMİYORUM
Bilmiyorum… Hiçbir şey bilmiyorum. İçimde beni yiyip bitiren bir duygu var ismini bilmiyorum, ne yapacağımı, ne zaman yapacağımı, ne yapmam gerektiğini… Hiçbir şey bilmiyorum. Duruyorum öyle sadece aynaya karşı. Aynadaki kim? Onu da bilmiyorum. Yazık, gözlerinin içi kızarmış, göz altları morarmış, saçları karışmış, bomboş bakıyor bana; kaza geçirmiş , üzerinden araba geçmiş gibi bir hali […]
ZAMAN
Ömrümden çalınan yılların,Ayıklamasını,nasırlı parmaklarımla bir bir yapmaya başladım.Yüzüme düşen çizgiler,Şakaklarıma namluyu dayamış gibi,Kalbime korku pompalıyor. Düşüp gitsem bu diyardan,Kaç zaman ardımdan ağlar?Kaç yetim bensizliğe tahammül eder?Önce yetim doyurmuş parmaklarım,Şimdi ömründen sayıklıyor.Zamansızlığa kapılıp,Ölümsüzlük rolünü oynayanO yıllara yazık.Hangi hikâye bizi baki kılabilir diyeSorgulayamadığıma üzülüyorum… Kehanetleri bir bir yaşamış ömrüm,Nihayetleri unutmuş gibiydi.Zaman zaman takıldığım tedaylar olmadı değil.Avucumun içi […]
HALÜSİNASYONLAR
BEN BENDE KALMASAM
Diyorum ki kapılsam denizin dalgalarına, pervasızca … Bitap düşen bedenimden, bitap düşen düşlerimden kurtulsam. Yok olsam defalarca kez. Ben bende kalmasam olmaz mı? Bazen, sadece yalnız kalmak istersin kendini yalanlarla avutmak. Bazen güçlü olmak istersin, engelleri aşıp istediğini yapmak. Bazen sadece ağlamak istersin, ağlayınca rahatlayacağını sanırsın pervasızca. Bazen küçük bir işaret beklersin, bir ışık, ufak […]
HÜZNÜN BULUTLARI
Kendimi ifade edemediğim içimde sözcükler ile kavgadayım sanki sözcükler tükendi de içimde yanan alevi anlayamıyorum sözcüklere sataşıyorum. Hüznün bulutları şehre çöktü. Mesala kimse artık eskisi gibi değil her koşulda gülen o yüzler gülmüyor. Şehir bitap halde bulutlar şehri karanlığa gömdü şehrin insanları umutsuz şehrin insanları beyhude bir halde umut aramakta. Gitmek istiyor şehirden anlamıyorum nasıl […]