YAĞMUR YAĞARKEN GÜLÜMSEYEN İNSANLAR
Dağılan parçalanan virane bir hayat görüyorum. Uçsuz bucaksız yalnızlığın dibine vurduğu nasılda aldanıp dalmışım virane, harabe manzarama.İçimi yakan bir rüzgar eşliğinde seyrediyorum manzaramı arkadan yalnızlık senfonisi çalmakta.Yağmur da yağmıyor ki içimizdeki kor bir dem de olsa dinsin.Derin derin iç çekiyorum uzunca yaşadıklarım iyice ruhuma siniyor.Parçalanan dağılan virane bir hayat var daldığım aldandığım hayatımda ve ben […]
AĞAÇ
İçim, derin ve korkunç bir enkaz. Üstesinden gelemeyeceğim diye korkuyorum, bu karanlık gecelerin. Üç gün önce intihar eden en yakın arkadaşımın kız kardeşi ne hissettiyse, bugün aynı şeyleri hissediyorum. Çaresizlik ve hiçlik. Kardeşlerine sofrayı kurduktan sonra kendini bahçenin ortasında bulunan ağaca asması, bende ölümünden daha büyük bir ağrı hissettirmişti. Ölürken dahi hizmet etmek bu coğrafyanın […]
SİZE SEVMEK ÖĞRETİLMEDİ
Bir insanın sevgisinin kıymetini bilmek, onun incineceği şeyleri yapmamak da bir erdemdir. Bunun eğitimi yok, bakınız hiçbir kitap da yazmaz ama keşke olsa diyorum bazen. Sevmek öğretilebilse insanlara… Her şeyin eğitiminin verildiği şu ülkede keşke sevmenin de eğitimi verilse. Böylece sevmeyi bilmeyen insanlar sevmeyi öğrenmiş olur ya da karşısındaki insan onu çok sevdiği zaman nasıl […]
İKİ DİL
İki dili öğrenmeye çalışan çocuklar gibiNe ana dilimi öğrenebiliyorum,Ne de “Annem” ile alakası olmayanAnnadil diye öğretmeye çalıştıkları… İki dili öğrenmediğim gibiİki duvar arasında sıkışmış hislerim ,Hislerim yüzüme yansımış olmalı kiYüzümün teki ekşi,teki acı… İkilemelere terkedilmiş hayatım,Gelecek desen,İki denklemli matematik işlemi gibiBir o kadar bilinmeyeni olan bir denklem. Bu kadar bilinmeyen denklemlerle,Gelecek kurmaya çalışmak,Ne kadar gerçekçi? […]
KIRMIZI POTİNLi VE KIRIK UÇURTMALI ÇOCUK
Almayın çocukların umutlarını verin gökkuşağının renklerini.
TEKRAR
Kafamı koyduğum yastıktan bir gün yüzümün kırışıklıklarıyla uyanacağım. Düşüncelerim de buruşur mu o zaman?Korkuyorum…Yaş almaktan, daha ilerisine hâkim olamamaktan, beni neyin beklediğini bilemeden beklemekten dahası kimsenin beni anlamak için kendini yormayacağı kadar yaşlanmaktan.O an bu hayattan tam olarak ne anlamış olabileceğimi merak etmekteyim şimdiden. Kim tam olarak anlamış ki zaten hayatı?Bakıyorum da hayatı biraz olsun […]
ACI
Yıllar geçse de unutamayacağım acıların izleri var yüreğimde… Hiç unutmuyorum , ortaokula gittiğim bir dönemde yaşadığım o acıyı, gerçeklerin yüzüme bıçak gibi saplanmasını hiç unutmuyorum.”Zil çalmıştı , okuldan bir an önce çıkıp eve gitmek istiyordum. İstemiyordum kimseyle yüz yüze gelmek. Çünkü insanlara her yaklaştığımda duyuyordum o acı sözleri. Babasızlığım yüzüme vuruluyordu. Okulun bahçesine koşar adımlarla […]
…..
Tohum biz Ekilen biz Kışta kalan biz Başak olan biz Biçilen biz Patosa vurulan biz Değirmene yollanan biz Öğütülen biz Un olan biz Hamur olan biz Yoğrulan biz Ekmek olan biz Ekmeksiz kalan biz Aç kalan biz Susuz kalan biz Çıplak kalan biz Kim bu her şeyi çalan Hiç doymayan Hala çalan Çalacak olan…. Not: […]
SAVAŞAMIYORUM KENDİMLE
Çevremdekiler tarafından sürekli başka şeylere tercih edildiğimi biliyordum.Tek başıma bulduğum küçük mutluluklar büyüdüğüm için artık yetmez hale gelmişti… Kurduğum arkadaşlıklar içi boş bir fıçıdan ibaretti. Çünkü insanların yalanlarına ve sahteliğine hiç bir zaman katlanamadım.Benim anlayışım onların bahsettiği bir çok anlayıştan farklıydı. Çıkar uğruna gülümseyip gülücükler dağıtamadım mesela.İlk yanlışlarında affedip olur öyle diyemedim. Görmezden gelebildiğim çoğu […]
COĞRAFYA KADER OLSAYDI!
Coğrafya, insanın kaderi olsaydı büyük ihtimalle ben “kader”denen kavramla tanışmazdım.Neden mi? Daha annemin karnında kurşun seslerine tekme atmaya başladım. Annem ise her tekme attığımda elleriyle karnını basarak benim çok haylaz olduğumu anlatırdı etrafa.Oysa bilmiyordu ki daha anne rahminde başlamıştı hayat savaşım.Belki de hissediyordu ama o haylazlığıma dem vuruyordu.Doğar doğmaz insan sesinden değil de jetlerin tiz […]