Geriye silinmeyecek anılar kaldı.Acı dolu yalnızlık bir daha hiç yağmurdan ıslanmamış kentlere benzer.Payiz geldi yüreğimizin en depremli yerine kondu.Unutmaya alıştırıyorsunuz. Biz ağır gelen acılara sizler
Tutup senin kendini öldürmeni mi izleyeceğim?Korkarsan yaşam seni daha çok yaralar.Seninle ay ışığında ölümü erteliyorum.Paylaşılmayan sevda bencilcedir.Bazı ayrılıklar olacak.Yüreğimizi kör eden bizi yollara düşüren.Ey !
Saklanırsın bir yelin eteğine,Savrulur harman bulut bulut Düşüverir yaprakların gözyaşına, Bakakalır yaprağın ardından dünyaya Bir sevdaya tutulur yüreğin, Başakta dane olmayı ümit edersin Boy boy
Her şeye rağmen güllerin yeniden yeşereceğini göreceksiniz.Kendi gövdemin yansımasına bunu tekrarladım.Her şeye rağmen güller yeşerecek.İnsan ,sadece kendi tabutuna sarılamaz.Ne yaparsanız yapın bazı insanların kalbini çiçekleştiremezsiniz.Kalbim,yarınların
Sesler birden koptu,Heyecanla karşılandı,Koptu…İnsanlar ,şehirlerden koptu.Hep karşı tarafta yer alacağız.İçimize sizi sığdıramıyoruz.Sesler birden koptu,Kimi içimizden çıkarıyoruz?Koptu… Ansızın gelen ölümler gibi birbirimizden koptuk.Beklediklerimiz asla gelmeyecekler .Gözyaşından
Bir şeyleri değiştirmek için toplanıyoruz.Ateş,içimizi yakana kadar .Rüzgarı,akşamda eritiyoruz.Özlemek,yağmurda ıslanan bir çaresizliktir.Çaresizliği değiştireceğiz.Ruhumuz,rüzgarda titreyen bir dal gibi.Ruhumuzu eriteceğiz.Çocuklar gibi bakmaya ihtiyacımız var. Bir şeyleri değiştireceğiz.Ateş
“Ne kadar savrulacağıma rüzgâr karar verdi. Bilmediğim şehirlerin, soğuk evlerinde uyandım. Acı çekmekten, kaybetmekten, kaybolmaktan hiç korkmadım. Bu beni daha cesur mu yoksa daha aptal
Birazdan yağmur yağacak.Bir şeyleri içimden atacağım.Yaşam,uzun yolculuklarla dolu bir trendir .Birazdan, yağmur yağacak.Seni unutacağım.Birbir giden günleri sayacağım. Yaşam,her şeyi gözümüze yansıtan bir aynadır.Birazdan,yağmur yağacak.Gökyüzü kuşların
Babam ‘a, Benim bayramım senin toprağına sarılmak Benim baharım; Senin sonsuzluğa gittiğin mayısta buruk, Benim bayramım senin toprağına sarılmak babam. İğdelerle,eriklerle senin sevdiğin şeyler de
Kuşlar ,bulutlara karışıyordu.Yalnızlığın maviliğine kanıyorduk.Beni ancak sen anlarsın.Limon ağaçları ruhumuzu sarıyordu. Kentin kalbini yağmurlar sarıyordu.İçimde kocaman boşluklar.Beni ancak sen anlarsın.Denizi delip birleşmemiz lazım.Kuşlar,bulutlara karışmaya devam
