Saklanırsın bir yelin eteğine,
Savrulur harman bulut bulut
Düşüverir yaprakların gözyaşına,
Bakakalır yaprağın ardından dünyaya
Bir sevdaya tutulur yüreğin,
Başakta dane olmayı ümit edersin
Boy boy birbirine sarılır tarlalar
Yaşamaya kavuşur tomurcuklar
Ümit eder toprağa tutunmayı
Binlerce baştan bir baş!
Çiğdemlerin kokusu olur nefesin
Tavşanlar ürkmeden sığınır kalbine
Basamaktır zaman, öğütülmeye
Yetimin küfesindeki aşk olmak için
Yaşamaksa, çiğdem kokmaktır
Eşilen toprakta,yağan yağmurda
Yazda yaşamdan koparılmak korkusu
Kışta yaşamda unutulma korkusu
Bahardaysa karanlıkta kalma korkusu,
Uzaklara bir nefeslik hayat
Soy kısrakların nallarında saklı!
Gururundan çatlayan kozalaklar
Ve kozalaklara hapsolmuş giden kuşlar
Kuşlardan arda kalan öksüz yavrular,
Başakların gözyaşına susamış karıncalar,
Başaklara susamış sahipsiz kurtlar!
Şahinlere sofralık eden evin.
Tırtıllar şahitlik eder hepsine!
Nefesin, suyudur aç toprağa
Uçtuğun yedi renge umuttur
Tayları patikalarda sıralayan
Yaşama selam duruşundur.