KOLAY OLMADI BABA
Kolay olmadı Baba… Senden sonrası hiç kolay olmadı. Gördüğün, bildiğin, tanıdığın yaralarımın yanına bin yara eklendi. En büyüğü de sendin. Ki sen; yaralarımı saran, yaralarımdan öpendin benim. Sonra en büyük yara oldun. Senden sonra düştüğüm o boşluktan tekrar tutunamadım. Kolay olmadı senden sonrası.. Sabahları uyanması, geceleri uyuması kolay olmadı. Geceleri sen nöbetlerim uyutmadı, sabahları sessizliğin […]
HALÜSİNASYONLAR
BEN BENDE KALMASAM
Diyorum ki kapılsam denizin dalgalarına, pervasızca … Bitap düşen bedenimden, bitap düşen düşlerimden kurtulsam. Yok olsam defalarca kez. Ben bende kalmasam olmaz mı? Bazen, sadece yalnız kalmak istersin kendini yalanlarla avutmak. Bazen güçlü olmak istersin, engelleri aşıp istediğini yapmak. Bazen sadece ağlamak istersin, ağlayınca rahatlayacağını sanırsın pervasızca. Bazen küçük bir işaret beklersin, bir ışık, ufak […]
TEKRARSIZ
Kaybedebilir, kazanabiliriz. İnsan da kalabiliriz. İnsanlıktan da çıkabiliriz. Bir sokak ışığı vururken, Ağlayabiliriz de gülebiliriz de… Ölüme gidebilir, tekrar dönebiliriz. Yarınımız muamma iken umut edebiliriz. Nereye gittiğini bilmediğimiz bir arabada Her türlü hayali kurabiliriz. Mümkün yeryüzünde. Her türlü hissi yaşayabiliriz. Ama tekrarını asla.
Yoruldum
Yoruldum! Anlatamamaktan , anlaşılamamaktan yoruldum. Aynı kelimeleri döküp, değişmesini ummaktan yoruldum. Sol yanımın sızısından, kelimelerin kifayetsiz kalışından, Önemsenmemekten yoruldum! Şiirlerimin anlatamadıklarından, gönlümün yangının da boğulmaktan, ve dahi yaşamaktan yoruldum! Tutunduğum dalların tek tek kırılmasından, yaşama sevincimin azalmasından , Parçaları birleştirip , toparlanmaya çalışmaktan yoruldum! Güçlüyüm diye ayağa kalktığım her günden , dimdik ayakta durmaktan yoruldum! […]
YAŞAM SAVAŞI
Bir romanın satırlarında unuttum düşlerimi. Kitap bitti, hayaller gitti… Dünyanın sert rüzgarları çarptı yüzüme ve ayıldım. Tek sığınağım kitaplar olmuştu artık. Gerçek hayattan kaçmak için onların büyülü diyarlarında saklanıyor ve düş kırıklığı yaşamaktan korktuğum için hayal kuramıyordum. Oysa hayallerim beni ben yapan emellerim, varoluş sebeplerimdi. Onlardan vazgeçemezdim. Küçük bir çocuğun kalbi gibiydi kalbim. Koşan, oynayan […]
HÜZÜN
Yalnız bir kadındı o, düşüncelerinin kırıkları her yalnız kalışında birer birer ruhuna batardı. Güzeldi. Gece rengindeki saçlarına inat her bir tebessümün de etrafındakilere gün doğumunu yaşatırdı. Babası gibi olmak istemediğini söylerdi hep. Bunun korkusuyla aylar hatta yıllar geçirirdi. Kendisini hiç bir yere ait hissetmez ve kendini sürekli bir arayış içinde bulurdu. İnsanlara kendini sevdirebilmek için […]
KADIN OLMAK
Kadın olmak yasaklandı. İstediği gibi giyinemez ki kadın.. Giydikleri onu ya yobaz yapar ya fahişe. Özgürce dışarı çıkamaz ki kadın. Geceleri sokaklarda yürüyemez, yıldızları izleyemez tek başına. Bir koruyucusu olmalı yanında. Sevgilisi, babası, abisi hatta küçük erkek kardeşi… Bir erkek olmalı. Çünkü kadın aciz, güçsüz değil mi? Tecavüz edilip öldürülse bile suçlu bulunur kadın. Giydikleri, […]
GÖKYÜZÜ
Balkonu olmayan küçük bir dairede büyüdüm. Pencereden baktığımda gökyüzünü göremezdim. Dördüncü katta olmamıza rağmen -karşı bina bize o kadar yakındı ki neredeyse komşularla ellerimiz kavuşurdu- karşı apartman bizimkinden daha yüksekti ve gökyüzüne çıkan her yol kapalıydı. Sadece gökyüzüne değil, caddelere, sokaklara, arabalara, kuşlara, bütün manzaralara… Apartmandaki her dairenin iki balkonu vardı aslında. Kader mi diyeyim […]
HÜZNÜN BULUTLARI
Kendimi ifade edemediğim içimde sözcükler ile kavgadayım sanki sözcükler tükendi de içimde yanan alevi anlayamıyorum sözcüklere sataşıyorum. Hüznün bulutları şehre çöktü. Mesala kimse artık eskisi gibi değil her koşulda gülen o yüzler gülmüyor. Şehir bitap halde bulutlar şehri karanlığa gömdü şehrin insanları umutsuz şehrin insanları beyhude bir halde umut aramakta. Gitmek istiyor şehirden anlamıyorum nasıl […]