RONİ’NİN GECEYE YANSIMASI
Kuşlar ,bulutlara karışıyordu.Yalnızlığın maviliğine kanıyorduk.Beni ancak sen anlarsın.Limon ağaçları ruhumuzu sarıyordu. Kentin kalbini yağmurlar sarıyordu.İçimde kocaman boşluklar.Beni ancak sen anlarsın.Denizi delip birleşmemiz lazım.Kuşlar,bulutlara karışmaya devam ederkenZaman bizden anıları çalmaya devam ediyor. Kentin kalbini bulutlar gibi saralım.Kuşlar,bulutlara ,limon ağaçlarınave limansız kapatanlara karışıyordu.Yalnızlık deniz gibi masmaviydi.Denizi delip birleşmemiz lazım. Seni bütün coğrafyalarda anımsıyorum.Gözlerin, içimdeki karanlık perdeleri açtırır.Sen […]
BİR ZAMANLAR
Çocukluğunu 90’larda yaşayanlar bilir. Sokaklarda saatlerce koşturmanın tadını. Acıkmaz , susamazdık hedefimiz vardı: Her biri bir tarafa dağılmış yedi taşı üst üste dizmek ya da vurulan arkadaşlarımızı oyuna almak için topu yakalamaktı tam on iki defa. Telefonunuz, bilgisayar oyunlarımız yoktu ama oradaki oyuncular kadar arkadaşımız oradaki oyunlar kadar oyunumuz vardı. Küçüktük ama merttik, baş giderdi […]
SEN GİTTİKTEN SONRA
‘Yaşamak uzun süren bir intihardır.’ diyordu şair: Benim ki de bu sıralar tıpkı öyle işte. Fuzuli saatler, fuzuli günler, gereksiz yere yaşanmış aylar, yıllar… Bilmem kaç trilyon canlıdan biri olarak nefes alıp vermek artık heyecan vermiyor bana. Uzunca bir süre tutunacak bir dal aradım, bir bahane, bir gerekçe, kendimi kandırmaya yetecek kadarını bulamadım. Olmadı, olmuyor. […]
VAAT
Bulutlar semaya çardak kurmuş,Rahmet aktı akacak,Çorak topraklar suya hasret olduğu kadar,Kırılan kalpler baharı dört gözle beklemekte.Bu bahar bir başka vaatler sunuyor gökteki bulutlar.Hüzün bulutları dağılmaya meyilli.Çiseleşen her damla yağmur,Umut oluyor yorgun gönüllere.Gelsin artık istenilen baharlar,Toprak,su ,dağ,taş ve bildiğinizher ne varsa ,Çok yoruldu bu coğrafyada,Çocuklar bile gülümsemelere hasret.Babalarının kaderini kendi kaderlerine kotlamışlar gibi,Bilinen bir çizgi var, […]
BİR YAZARIN SON ROMANI
Okuduğum kitaptaki kadına aşık oluyordum. Beğenmediğim sayfaları tekrar yazıyordum, Kendime uyarlayarak… Sayfalar dolusu yalnızlık çekiyordum. Yeni bir sayfaya geçme telaşları… Gerçek hayattaki beş yıllık sevgilimden ayrılıyordum. Sevgilimi daha fazla aldatmaya hakkım yoktu. Üç beş kağıtla uzaklaşıyordum. Elinde bitmeyen kalemim. Ben uzaklaştıkça romandaki sevgilime daha çok yaklaşıyordum. Ne olup bittiğini anlayamadan kendimi onun kollarında buluyordum. Evlenmek […]
ANLAMAK
BENİM DERDİM YENİ BİR ÇAĞ VE BU VATAN DAĞLARINDA RENK RENK ÇİÇEKLER VAR UYUYAN ANLAMAK, BİR ADIM ÖNÜNÜ GÖRMEKLE MÜMKÜN DUYMAYI BİLMEYENE VAR MI ZORLA DUYURAN. BİN KERE ANLATSAN DA ANLAMAZLAR BİLİRİM KESİLİP ATILMALI KANGRENLİ BU İRİN, HURAFELERLE DOLMUŞ O GÜRUHLU BEYİNLER MUTLAK YOLUN MENZİLİDİR MUTLAK İRFAN VE İLİM. BİR ÜLKE VAR ZİFTE BULANMIŞ YOLLARI […]
RONİ’DEN AYRILMIŞ KUŞLAR
Roni’den ayrılmış kuşlar nereye uçar? Bunu anlamak için elimizi kalbimize koyuyoruz, Toprağı,ekmeği ve iyi şeyleri insanlar bozdu. Kime sorarsanız sorun. Roni’den ayrılmış kuşlar yalnızlığımızın kalbine mi konar ?Bunu anlamak için önce birbirimizi konuşmalıyız.Yağmuru ,sevgiyi ve dünyayı insanlar bozdu.Kime sorarsanız sorun. Mevsimler bir bir değişti.Rüzgarın sesi içimize işledi.Kendimizi alamıyoruz.Biz neyin yansımasıyız?Kalbimize sakladıklarımızı kim görüyor?Ah! O, kalbimiz […]
GÖRMEK
Doğanın el değmemiş dokusuna dokundum gözlerimle. Ne kadar saf ne kadar temiz olduğuna şahitlik ettim bu gün. Ellerimle dokunmadım yapraklara ayaklarımla basmadım topraklara. Çünkü biliyorum ben bir insanım, yüreğim ne kadar temiz olursa olsun kirli bir iz bırakacağım adımlarımın gerisinde. Aslında korkuyorum, arkamda bırakacağım izden çok yüreğimde taşıdığım izlerden. Benim kalbimin toprağına hunharca basıp geçen […]
İNSAN SEVDİĞİYLE SINANIR MI?
Doktor bana baktı, ben ona. Önce dediğini anlamadım ,sonra duymadım. Sevdiğime yara mı var dedi yada onun gibi bir şeydi anlamlandıramadım. İnsan sevdiği ile ilgili bir şey duyunca aldığı nefesten utanır ya hani , ya da güldüğün de bir suçluluk hali kaplar ruhunu bende öyleyim bu aralar. Gülsem suç, ağlasam isyan, konuşsam suskunluk… […]
İNSANLARA BAK
Ne asildir bu içimdeki delilik, Kimsenin erişemediği umutsuzluk. Bulunmak ister hücrelerimde insanlığın çaresizliği. Aciz birer ırkız şu koskoca dünyada Ne istediğimizi bilmeyiz Ne istemediğimizi bilmeyiz Mutsuzluğu ararız, Mutlu olma pahasına. Yalnız kalırız, Her zaman, her şekilde Hep yalnız, İstekler memnuniyeti artırır gibi daha fazla isteriz, Halbuki mutlu olmayı bile bilmeyiz. Bir çeşit kitaba Herhangi kumaşa […]