AH ŞU MAVİLİĞİN GÖZÜMÜZE ETTİKLERİ
Güllere seni soruyorum. Ah! Şu maviliğin gözümüze ettikleri Hüzün, bizim elimiz kolumuz gibi Gülmeyi, yeniden yaratacağız. Karanfil, gökyüzüne kokusunu yayar Karanfile seni soruyorum. Ah! karanfil ölümden önceki son gündür. Ah!şu maviliğin gözümüze ettikleri Bizi, güzel krizantem bahçelerine götürür. Konuştum, bahçemde deniz yüzlü çocuklar var. Ah !şu maviliğin gözümüze ettikleri. Bahar yüzlü kuşlar, gökyüzünde uçar Beni […]
EVE GİDEMEDİĞİM ZAMANLAR
Eve gidemeğim zamanlar sessizce bulutlara bakarım. Sanki beni anneme götüreceklermiş gibi Eve gidemediğim zamanlar ruhumu renkli cumartesilere alıştırıyorum. Yağmur, romanlardaki gibi her şeyi birbirine alıştırıyor Her şey ben eve gidemediğim zamanlar başladı. Yağmur, kar taneleri, hüzünlü akşamlar ve çiçeklerin gülümsemesi Eve gidemediğim zamanlar sessizce insanları izlerim. Yollar uzar, kış sert geçer. Ağlarım insanlar beni tanımaz. […]
MADEN OCAĞININ HÜZÜNLERİ
Karanlıklar içinde yaşadınız Çiçekler içinde yatınız. İnsan bazen hüzünleri silmek istiyor. Maden ocağı yoksulluğun en hüzünlü yatağıdır. Bir elimde sabah sesli ölümü yokluyorum. Burada kelimeler, taşlar ve yüzü solmuş kadınlar var. Hüzne, yüzümü yıkar gibi alıştım. Karanlıklar içinde yaşadınız. Çiçekler içinde yatınız. Ölüme meydan okuyan bir sesin anıları “Tozun gittiği yere doğru yürüdük. Üç kişi […]
TANRININ ELİ
Akşam üstleri, kendimi bir şehirde kaybediyorum.İnsanlar, evler ve ağaçlar sırtıma yükleniyor.Akşam üstleri, kırılan bir dal gibiyim.İçimde güneşler doğuyor insanları tanıyamıyorum. Kalbi incinmiş, karanlığı seven,bir Kadıköy’dür ruhumKadıköy’e gelmesemSeni görmesemVe aynalar parçalanmasaiçimdeAkşam üstlerini böyle sevmezdim. Tanrım! Geceleri neden bütün gözler ağlar?Ve neden ellerimiz çiçek yerine balta taşıyor.Tanrım! Bütün akşamüstleriYazgılar neden gülmeyi unutur?Tanrım! Kendimi kaybediyorum.İnsanlar, ağaçlar ve evler […]
ÖZGÜRLÜĞÜN SESİ
Özgürlük, ölüm kadar yakın. Sonbahar, içimize kadar işledi. Yapraklar, etrafa uçuşuyor. Her şeyden kaçıyorum, eve dönememenin hüznü kalbimi parçaladı. Özgürlük, ölüm kadar yakın. Farklı yollara ayrılıyoruz. Özgürlük, ölüm kadar acı. Sonbahar, içimize kadar işledi. Yalnızlığı, ölüme sobeletiyoruz. Ağaçlar, hüznü haykıran insanlar gibi. Özgürlük, ölüm kadar yakın. Bir düğüne gider gibi karşılar bizi. Her şeyi […]
KASIRGA
Ağaçlar yıkıldı, evler yerle bir oldu.Kasırga benim kıyımda yoluna devam ediyor.Ağaçlar yıkıldı, evler yerle bir oldu.Kasırga bütün coğrafyalarda yoluna devam ediyor.Zaman beklemez ,elinizi çabuk tutun.Ağaçlar yıkıldı, insanlar dehşet saçıyor.Hepsini gördün ve görmeye devam edeceksin. Ağaçlar yıkıldı, acılar senin gövdeni sarıyor.Kasırga benim kıyımda yoluna devam ediyor.Sabretmek de bu aşka dahilÇığlık atmak istiyorum.Geçen sene bambaşka yerlerdeydimBu sene […]
BİRÎN(YARA)
Çocuklarımızı ve kadınlarımızı nasıl koruyacağız? Toplumu kalbinden bıçakladılar. Toplumun çürümeye yüz tutmuş cesedi bulundu. Çocuklarımızı ve kadınlarımızı nasıl koruyacağız? Ölümlerin savunulacak yanı yok. Çocuklarımızı ve kadınlarımızı nasıl koruyacağız? Umut,ekmek gibidir, Çalınınca insan gülmeyi unutur. Umudu yeniden doğuracağız. Gazeteler ,bütün cinayetlerin birbirine benzediğini yazar. Ölenlerin sadece isimleri değişir. Acılar ve yaralar kalıcıdır. Mevsimler ve şehirler sadece […]
SİDELYA
Bütün aşıklar kavuşmalı Sidelya Uzat ellerini bana . Kötü düşünceler silah gibidir insanı yavaş yavaş öldürür. Bunu yıldızlı bir gecede anlat bana Sidelya ! Beni ölüm korkutuyor. İçimin görüntülerinin adresini bilmiyorum. İnsanların silahlanma yarışı devam ediyor. Barış için yanlış yerdesiniz. Yaşam ,dünyanın misafiridir. Ah ! Beni yalnızlıklardan öperek çıkaran Sidelya Bütün aşklar kavuşmalı Tanrı geceyi […]
İNTİHAR SÜSÜ
Bulutların serenadı var İşte günümüz böyle başladı. Ağlayan Gelin Çiçeği böyle bir günde uyandı. Sidelya bana böyle bir günde gülümsedi. Şehirlerden ve zorbalardan böyle bir günde kaçtım. Ey Sirius! Beni ışığınla kurtar. Canopus(Süheyla)! Beni burada öldürmek istiyorlar. Yardım et bana çağır beni yanına. Hep en bilindik yerlerimizden yaralar alıyoruz. Bir çok şeyi söylemeden öleceğiz. İşte […]
ÇÜRÜYÜŞÜN SANCISI
Hiç korkmuyorum, hiçbir seyden çekinmiyorum. Beni,astıkları yerden hayata devam ediyorum. Beni,astıkları yer kendimi, kendimi sulara bıraktığım yer Yangının bastırılmadığı yer Herkes bu hayatta bir boşluğu doldurur. Bazıları eve dönmenin telaşıdır. Bazıları yolculukların çok sesli balkon konuşmalarıdır. Ama herkes bir şeyin karşılığıdır. Kiraz ağaçları, senin gölgesizliğinde kurur. Senin gölgesizliğin benim asıldığım yerdir. Bulutları kapatmayın! Kim inandırdı […]