İHMAL ENKAZI
Almanya’da bir lise müdürü, her eğitim, öğretim yılı başında öğretmenlerine şu mektubu gönderirmiş: ”Nazi toplama kampından sağ kurtulanlardan biriyim. Gözlerim hiçbir insanın görmemesi gereken şeyleri gördü. İyi eğitilmiş ve yetiştirilmiş mühendislerin inşa ettiği gaz odaları, iyi yetiştirilmiş doktorların zehirlediği çocuklar, işini iyi bilen hemşirelerin vurduğu iğnelerle ölen bebekler, lise ve üniversite mezunlarının vurup yaktığı insanlar. […]
GECE ÇÖKTÜ…
Gece çöktüğünden beri, kaybettiklerimi düşünüyorum. Ruhum ruhumla bütünleşmiş, göğsüm kafesinden çıkmak için uğraşırken içimde ki acı boğazımın düğümlenmesine neden oluyor. Günlerim birbirinin aynı artık, pazartesi, salı, çarşamba yerine 6,7,8 diye giderken hafızam bana oyunlar oynadığından beri gülemiyorum bile. Gülmeyi unuttum sayenizde… Biliyorum artık hiç bir şey eskisi gibi var olmayacak. Ben kalbimde açan yarayı tamir […]
BUGÜNE. HEPİMİZE.
Bu yazıyı, uyku nöbeti tutarken paylaşıyorum. Bugüne. Hepimize.Bugün. 9 Şubat, 2023. Saat 00.44. İnanılmaz bir durumdayım. İnanılmaz, gerçekten. Hiç olmadığım kadar yazmak ve güvenli bir yerde bulunmak istiyorum. Lakin sonrasında, daha fazla yaşayabilmek için üzerindekilerin kaldırılmasını bekleyen binlerce insanı anımsayınca, utanıyorum. İçinde bulunduğum durumlardan sonra, kendimi yazmaya zor attım. Biraz daha dursaydım, sakin kalmam gerektiğini […]