GÜN GEÇTİ GÖRDÜNÜZ MÜ?
Gün geçti gördünüz mü?Hani otururken birdenbire bir kuş sürüsü geçer ya tepenizden. Başınızı kaldırdığınız zaman gözleriniz yalnızca arkada kalan kuşlara çarpar, en geriden gider ya, hep bir kaç tanesi. İşte hayattaki günlerimiz de aynen bu kuş sürüleri gibidir. Bazen o kadar hızlı geçer ki günler, arkasından koşmak isteseniz de yetişemezsiniz. Bazense ağır ağır, dünyanın en […]
ARAMALI İNSAN
Bütün yağmurlar benim camımda ağlamış gibi buğulu görüyorum her yeri. Her yerde bulunmayan o netliği arıyorum. Aramanın anlamsızlığı çepeçevre sarıyor bazen inançlarımın etrafını. Bir şeye tam olarak inanmak istemek için onun belirgin bir biçimde göz önünde mi bulunması lazımdı acaba ?Hayır sadece aramalı insan, hem de hayatının sonuna kadar aramalı diyorum, bulamayacağı tek şey olmaz […]
İLK DEFA YAĞMUR
İnsanın ölmesi için çoğalan seçenekler yaşaması için azalıyordu, insan büyüdükçe küçülüyor ömrü. Ne zaman ölürse ölsün hep bir yerlerde yaşına aldırış etmeden yaşamalı insan.Yarınların geleceklerin ve hiç bir zaman gelemeyeceklerin hüznü kaplıyor kocaman dünyadaki, biraz benim olan penceremi.Bakmamak geliyor içimden ve hiç görmemek.İnsan eliyle bir put gibi tapılan ve yapılan bütün zulümlere müdahale edememiş olmanın […]
KENDİNE DAİR BİR SAYFA
Yine başındayım bir beyaz sayfanın, haftalardır üzerime çöken hayata dair ne kadar yorgunluğum varsa onları yazmaya geldim.Belki de şimdi önüne bir set çekerim duygularımın, ya da yarın sonsuz denizlere dökülen bir dereden hızla geçen berrak bir su gibi dökerim her şeyi.Son zamanlarda beni düşündüren şeylerin birikmişliği bağlıyor elimi, kolumu ve en çok da duygularımı. Biliyorum […]
GÖRMEK
Doğanın el değmemiş dokusuna dokundum gözlerimle. Ne kadar saf ne kadar temiz olduğuna şahitlik ettim bu gün. Ellerimle dokunmadım yapraklara ayaklarımla basmadım topraklara. Çünkü biliyorum ben bir insanım, yüreğim ne kadar temiz olursa olsun kirli bir iz bırakacağım adımlarımın gerisinde. Aslında korkuyorum, arkamda bırakacağım izden çok yüreğimde taşıdığım izlerden. Benim kalbimin toprağına hunharca basıp geçen […]
BAKIŞ AÇIMIZDAN ZAMAN
Artık kan bağı yok çiçeklerle, kelebekler arasında, hatta bütün uçuşlarını iptal etti kuşlar, hiç bir memleketin üzerinden geçemeyecek kadar yoruldu kanatları.Kimse yaşlanacağı günleri düşlemiyor artık. Herkes bu günün yaşlısı biraz.Ne çok borçlandık gençliğimize şu genç yaşımızda. Üstelik bu borcu ödeyecek beş kuruş zamanımız bile yok. Yürüyoruz, adımlarımızın değdiği yerlere yol diyemiyoruz. Çünkü ilerleyemiyoruz ilerledikçe gerisin geriye […]
AYDINLIK
Belki de hayat sorguya çekilmeyecek kadar adil olabilseydi bununla uğraşmaz ,tek bir insanın yüzüne bile bakmazdım.Baktığım bütün yüzlerde tanıdık bir yabancılık çekiyorum.Çektikçe çekiliyorum insanlardan, bir adım geriye, kendime doğru daima bin adım ileriye. Ortada duramıyorum mesela, dursam durduracak beni hayat, kendimle insanlar arasında kalacağım, ordan oraya savrulacağım, on katlı bir binadan aşağıya savrulan bir kitap […]
TARUMAR
Yeni bir güne uyanıyorum yeni umutlara değil.Yüzümü yıkıyorum, mutsuzluklar silinmiyor.Sahi, benimle yürüyen, bazen adımlarımı geriye doğru iten, en mutlu anlarımda bile yanağımdaki busenin boynunu büken bir mutsuzlukla nereye kadar yaşanırdı?Ellerimi şehirlerce uzatsam dünyalarca uzaklaşıyor, bir toz bulutu gibi yok oluyorsun.Ne garip değil mi?İçimin hüzünü bir dağı büsbütün saran karlar gibi. Bu çaresiz bekleyişlerim ölen birinin […]
UNUT
Bir çift gözün takvim yapraklarında rüzgarlarca soluk bir denize doğru savrulduğunu gördüm.Ve insan bunu gördüğü zaman geçen bir ömre bile sığmıyor. Ne garip değil mi bir ömür, bütün açıklığıyla, bütün acılarıyla, az da olsa buruk mutluluklarıyla senin hayatına sığarken sen bir ömrün tek bir gününe bile sığamamışsın.Yine geldim yine kıyısındayım acı bir gerçeğin. Şimdi gidemiyorum, […]
BİR GÜN
Açtığım her pencereden kanadı kırık bir kuş girdi gönül evime. Yaşıyordum ve yaşadığımı zannediyordum. Belki de benim açımdan yaşamak her defasında gönül penceremde duran kuşların umudu olmaktı. Onlar umud ettikçe yaşama karşı olan bütün heveslerim kanatlanıp uçuşuyor. Var olmak, her gün açılan göz kapaklarımızdan mı ibarettir? Var olduğumu hissetmeden geçirdiğim bütün günlerimi çöpe atacağım. Bir […]