HÜRCE
Yaşamak diyordu bir hürlük bahsi.Bağımsızlık timsallığına atıfta bulunuyordu Nazım. Orman gibi birlikte rengarenk olabilmeyi arzuluyordu. Sahi birlikte olabildik mi? Gülüp, eğlenip yaşadık mı hürce? Kargaşadan, karmaşasından kurtulup yaşam denen bu özgür olmayan dünyada biz özgürleşebildik mi? Yada bunu canı gönülden istedik mi? Hangisiydi bizi bir yola sürükleyen hayat denen kavram mı, yoksa kimsesiz halin isyanı […]
KADIN KADININ ESERİDİR.
Bir adam düşünün kadın ona itaat etmediği için onu öldürmeyi bile göze alabiliyor da, yine kadına boyun eğmem diyebiliyor. Ve toplum onu affediyor, hiç olmamışcasına. Lakin kadın bir kez bile adamın o pis isteklerine hayır dese ahlaksız, hafif meşrep bir kadın gözü ile bakılıyor. Gün yüzüne çıkmasına izin verilmiyor. Yargılanıyor, sorgulanıyor, bağırıyor, sesi kesilmeye , […]
HAZİNE
Dostum, gördüğün gibi gece uzun öyle mahzun ,derdimi anlattım yıldızlara ışığından bir damla kalmadı. Uzaklara çok uzaklara daldım ulaşamadım, yetişemedim umuduma , yabancıyım, ona bir heves olur diye yaklaştım elimi uzattım .Karanlığı gömer hazineme ulaşırım diye ne vardı biliyor musun? Koca bir hiç, aslında hiçlik de çok şey anlatır. Çok basite indirgememek lazım mesela hiçliğim […]
İNSAN DELİRMEZ, DELİRTİLİR.
Benim bir yan komşum var. ‘Çatlak teyze’ . Mahallede ki herkes onu bu isimle anar, başka adı var mı? Ne o ne de biz bilmiyoruz. Gerçek adını herkes unuttu kendi bile. Zaten yaşadıkları yüzünden bu durum ona sevgi gösterisi gibi gelmiş. ” beni sevmeseler bana lakap takmazlardı” deyip avutur kendini. Kimsesiz eski bir öğretmen, öğrencileri […]