SENİNLE YAŞAMAK

Bağıra bağıra susmak istiyorum. Dökülen her saç telinde , alamadığın o nefes çığlığın da , gözlerimin içine, yardım istercesine bakıp da içime işlediğin gece ve gündüz de… Her gecenin sabahını ben seninle öğrendim . Feryat çığlığını yüreğimde hissettim elimden bir şey gelmediğin de duyduğum acıyı ne sana ne kendime dahi anlatamıyorum. Canım çok acıyor senin […]

BAHARLAR GELECEK

Öyle ihtiyacım var ki sessizce uyumaya, Uyandığım da geçen giden zamana hayıflanmak yerine susmaya, Sustukça yeniden doğmaya. Kaç zaman oldu, huzurla gülmeyen kalbim, bilemez oldum Ruhum bir askerin inzibattan saklanması gibi kaçıp gitmek istiyor uzaklara. Zapt edilemeyen ben; Kimseye söylemeden gizlice ustasını seyreden bir çırak gibi, Kışı atlatıp baharın gelmesine, gitmek istiyorum. İçimde ki ışıltı […]

HÜRCE

Yaşamak diyordu bir hürlük bahsi.Bağımsızlık timsallığına atıfta bulunuyordu Nazım. Orman gibi birlikte rengarenk olabilmeyi arzuluyordu. Sahi birlikte olabildik mi? Gülüp, eğlenip yaşadık mı hürce? Kargaşadan, karmaşasından kurtulup yaşam denen bu özgür olmayan dünyada biz özgürleşebildik mi? Yada bunu canı gönülden istedik mi? Hangisiydi bizi bir yola sürükleyen hayat denen kavram mı, yoksa kimsesiz halin isyanı […]

18 MART

Herkes gibi ben de kaybettim sevdiğimi. Tam da bugün, bir 18 Mart şafağında, beyazın yeryüzüne inip, siyaha boyandığı bir gece de kaybettim seni. Acı , acı çalan bir telefon kopardı onu benden. Derinden gelen bir ses, o gitti… Belki de ondandır bilmem, gece gelen telefonları sevmem ben. Ardında söylenecek sözler kaldı geride, ve bir de […]

BOŞLUK GİRDABI

Dünyanın merkezinde değilim, kıyısındayım artık. Araftayım, ne sıkı sıkıya bağlı olduğum bir inancım, ne de inanmışlığın kudreti var ruhumda. Hükümsüzüm! Rüzgar da savrulan bir kelebeğin kanatlanmaya çabalayıp, uğraşan bir uçurtmanın kuyruğu gibi; oradan oraya savruluşu ve boşluğun kalbimde açtığı vazgeçilmez yara ile fazlasıyla doluyum. Kendimle doluyum… Ve tüm mihraplara kapalıyım. Tıpkı iyiyim derken bile hiç […]

MAVİ KEMAN

  Ben bugün bir hastane odasında derin uykuda bir hasta ile tanıştım. Şanslı olan O’muydu yoksa ben mi, bilemedim?  İnsan uyurken her şeyi unutur mu acaba?  İç yangınını,  hayattan kopuşlarını, üzüntülerini,  sevinçlerini ve kahkahalarını… Birden gözüm yanı başında ki mavi kemana takıldı,  uyku halindeyken bile yanından ayırmadığı o keman neler anlatıyordu kim bilir. Ona bakarken yaşadığı acıları,  kalp kırıklarını,  anlamsız […]