SILADAN HEJA’YA
Direnir kozalaklar zemheriye Ulurlar yankılar gökyüzünde Mahkûmu olur daneler kara Yollar büsbütün kavuşmaya kapalı Ay duvak takmış geceye Allı pullu saçlarının yerine Hangi mevsimdedir ellerin Gözün hangi dergâhın El ayak değmemiş sütununa takıldı Ellerimde arda kalan Kokulu resimler, mektuplar Yıllara cellat tek ak saçın Gömülmüşüm, uyuyakalmışım Yitip giden mazine Heja
GEZİYE BİR ADIM KALA: YOL(2)
İnsan her günün sonunda bir adım daha aslına yolculuğun ne kadar keyif verdiğinin farkına varır. Bir önceki yazımızda ilk yola çıkışımızın adımlarını naçizane olarak gönül havuzunuza emanet etmiştik. Bir hikâyenin başlangıcı için ille de bir yabancının bir şehre adım atması gerekiyor mu, bilmiyorum? Kimi zaman aynı mekânda bulunanalar da birbirine yabancı kalabiliyor. Yabancılığın bitmesi […]
BİR GÜN
Bir gün baksam; Hasretim sere serpe serilir yoluna, Rüzgâr senden sonra getirmiş kokunu Uzaklardan gelip kelebek konmuş koluna Çiçek açmış, yemişe durmuş ağaçlar. Gönlüm dirilmiş tekrar kendine Umudum doğmuş her bir yana. Bir gün baksam; Gözlerim değmiş gözlerine, Bayram şekeri misali ellerin ellerimde Yokluğumda var olmuşum varlığında! Yüreğimin sahilinde ücra kentler Cemreler kanatlanır ardı ardında. […]
GüZ SONU HÜZNÜ
Güz Sonu Hüznü Bir güz sonu hüznü çöktü haziran sabahıma Hissizleştin… Kimsem kalmadı bir anda koca dünyada Sen böyle veda bile etmeden gittiğinden beri Bir bedende binlerce parçaya bölündüm Ağlayamadığım her saniye dikenler oldu, sardı boğazımı Pişmanlıklar bahçe bahçe büyüdüler içimde Fazla gürültülü kavgalar ve fazla suskun sevgilerle İnanamadım son bir kere sarılmadan gittiğine İnanamadım […]