SEVGİLİ’M

Dudakların kalsın bir tek ince ,manidar,ödünç ve teslimiyetci dudakların
Nasıl olsa anlayacağı yok bizi bu rezil çağın
Biri öksüz martı nisan’a bağlayan gece
İki de hırka ayırdım bizim için
Fazlası yük,fazlası telaş olur yüreklerimiz için
Omuzlarını ısıtacak kadar şiir ,saçlarını örecek kadar türkü doldurdum avuçlarıma
Sevdiğim ben bu dünya denen ziyanlıkta
Bir sen kırıldığında,
Bir’de babam ağladığında güçten düşüyorum.
Elimde ayağımda derman kalmıyor
Bildiğim bütün iyi şeyler birden bire yok oluyor
Bir kısım kuşlar ölüyor, milyonlarca şiir zifiri karanlığa bürünüyor
Sonra hüzünlü bir keman sesi aklımı kanatıyor
Ruhum içimde bağdaş kurup oturuyor
Kalbim göğüs kafesimi aralıyıp usulca terk ediyor beni ve kainat bütün manasını kaybediyor!
Babamın gözyaşlarımdan toprağa düşüyorum şimdi
Sevdiğim kederden kaburgalarına sığınıyorum
Gelmezsen bu güneş bu ilkbaharlardan canlı çıkmayacak biliyorum.