İslam dininde belli bir (güne,aya,haftaya) inançlar vardır ki rehber olarak belirlenen kitapta, çoğu yer almamaktadır.
Yaşadığımız toprakların geçmişine baktığımızda, seksenli senelerde kandil diye adlandırılan ve topluma empoze ettirilen sözde dini günlerde insanlar kandil simidini evlerinde üretip dar gelirli olan insanlara dağıtırlardı.
Günümüze kıyas ile emperyalist ve kapitalistlerin iş birliğiyle dini değerlerimiz de ticarete dökülmüştür. Evlerde mevlüt okutulurdu. Ve mevlütün hemen ardından ”okunmuş tuz, kuru üzüm ve o zamanlarda kandil şekeri olarak tanımlanan ve yine okunmuş olan vişne şekeri) çiğnenirdi.
Şimdiye baktığımızda ise bu değerler tamamen ortadan kaybolmuş, kandil sıfatı anlamını yitirmiştir, bu günler de bir şova dönüşmüştür.
Kutsal kitap Kur’an-ı Kerim’de kandil yer almaz. Kandil bir kaside günü, mevlüt ise kasidedir. Tam anlamıyla mevlüt peygambere yapılan bir ağıttır.