BİR DOLU UMUT

Gençliğine tutunup
Çocukluğunu geride bırakırken
Tanışmalıydı en deli sevdalarla
Kalbini hayat sorunlarının sızısı değil
Aşkın verdiği heyecan sıkıştırmalıydı.
Günlerini eskiden öğrencilerin yaptığı gibi
Biraz ders çalışıp, bazen okulu kırıp
Arkadaşlarıyla kahve içerek öldürmeliydi.
Oysa o, üzerine düşen bulutların kararttığı hayatını aydınlatmaya çalışarak geçiriyordu.
Günlerini, aylarını ve ne yazık ki yıllarını…
Ama inanıyordu,
Biliyordu güneşin doğacağını
O kara bulutların dağılacağını
İnadı inattı, vazgeçmiyordu inanmaktan.
Ve inandığı için,
Ve çabaladığı için,
Ve hiç vazgeçmediği için
Bir sabah güneşin parıltılarının
O kapkara bulutları nasıl delip geçtiğine
Tüm dünyayı ışığıyla
nasıl aydınlattığına şahit oldu
Masmavi gökyüzünün kalplere dağıttığı huzuru
Derin derin soludu.
Bir daha çevirmedi başını o karanlıklara
Vakit
Aydınlık yarınlara koşma vaktiydi
Gökyüzünün mavisi ve
Yüreğindeki umutla birlikte
Yaşanacak en güzel günlere
Koşma vakti …