KAYIPLAR KENTİ

Zamanın arafındayım.
Ne ileri taşıyabiliyor,
Ne de geriyi getirebiliyorum.
Yerimde sayıp duruyorum.
Uzaktan bakınca özlüyor,
Yakından bakınca üzülüyorum.
Kayıplar kentinin en uzun caddesin de durmuşum sende.
Gelen giden çarpıyor,
Nedensiz azarlanıp, hor görülüyorum.
İçimde,
Zihnimin dehlizlerinde,
Zaman dışındaki boşlukta,
Sen de durduğumu kimse fark etmiyor…