YÜREĞİMİZİ SEL VURDU

Yüreğimizi sel vurdu, hiçbir yere sığamıyoruz.
Şimdi bizi kim kurtaracak?
Ya da hüznü tartabilir miyiz?
Sen dilime takılan ölüm,
Bütün coğrafyalar da her gün yeniden doğuyorsun.
Kefen ,kan ve ağlamanın derin kokusu,
Yuvasını arayan kuş düşer mi?

Yine bir ölü ayrıldı aramızdan.
Aslında farkında olmadan ölen biziz!
Her akşam ,şehrin ışıklarına bakarak iç geçiriyoruz.
Yüreğimizi sel vurdu.
Bütün coğrafyalar da sesler yankılandı.
İçimizdeki ,kuyuyla konuşma vakti.
Hepimiz birer cesetten farksızız.
Seslerimiz birleşmeden ayrılıyor.
Yüreğimizi sel vurdu.

İsimler değişse bile acılarımız bir, yağmur gibi
Hepimizi ıslatıyor.
Acılarla dolu bir yoldan geçiyoruz.
Hep kaderi suçluyorlar.
Kimse kendini yargılamıyor.
Yüreğimizi sel vurdu.
Şimdi hüznümüzü kim tartacak?