Ömrümden bir yılı daha geride bırakmama günler kala, ben yine dünden, bugüne zaman tüneline girdim.
Kaybettiklerim, kazandıklarım, özlediklerim, uğurladıklarım…
Çok bir şey kazanmadım şimdiye kadar ama çok şey kaybettim. Duygulardan başlarsak, klişe olacak ama güven duygusu pek bir eksildi bende. Bir söz okumuştum bir yerde “insan ne kadar yakınından görürse ihaneti, o kadar uzaklaşır merhameti.”
Biraz öyle oldu sanırım, gerisini anlatmayayım uzar. Bir şeyleri uzatmayı da sevmedim hiç. Çok insan kaybettim, sevdiğim insanları toprak altında bıraktım. En başta, bana en çok emeği veren ve belki de kimsenin sevmediği kadar seven anneannemi. Ondan sonra da pek bir anlamı kalmadı zaten böyle günlerin.
İyi ki doğdun’lar, yeni yaşın kutlu olsun’lar. İyikisi olmadım hiçkimsenin, kutlu da olmadı hiçbir yaşım. Her yıl biraz daha kırılgan oldum, biraz daha asabi ve aksi, biraz daha ağlamaklı, biraz daha eksik. Kimse gece on ikiyi bekleyip ilk kutlayanı ben olayım demedi mesela, bir dostum dışında bugün o da dünümde kaldı.
Çok da üstünde durmam böyle doğum günleri, sevgililer günü, falan günü filan günü. Ama insan yine de bir beklentiye giriyor işte; en yakınlarından, en sevdiğinden küçük süprizler gelsin ya da yanımda olsunlar diye iç geçiriyorsun. Sonra farkına varıyorsun yine, meğer kimsenin hiçbir şeyi değilmişim olamamışım diyorsun. Birilerinin bir şeyi olmak çok mu mühim dersen, bir kalp taşıyorsan mühim evet.
Ama alışıyor insan, karşılıksız olan herşeye alışıyor zamanla. Heves denen şey kursakta kalıyor, huzur eksik kalıyor, bunlarla birlikte birşeylere tutunma çabaları da yarım kalıyor. Olsun diyorsun, olsun, sağlık olsun.
Bugün içime biraz “Oğuz Atay” kaçtı galiba?
Hep içim acır ona, yalnızlıktan ölen Oğuz’um Atay’ım…
Kimseye etmiyorum sitem, kimseye de kızmıyorum kendim dışında. Biraz yarım kalmışlık, olmamışlık, eksiklik. Mümkün olsa, annemden beni yeniden doğurmasını isterdim.
Velhasıl kelam;
Bugün yine herşeyden ve herkesten uzak, bu dünyaya ait değilmişim hissi, yarım yamalaklık, olmasaydı sonumuz böyle vari bir hava.
İçmeden bir milyon olan bir kafa, çay ve sigara. Bugün günlerden hüzün…