Hedefine ulaşmıyorsa söz, mânâsı yüreğimde saklıdır. Gece kurulan hayallerin sebepleri puslu ve gizlidir. Umudun duvarları bir, bir yıkılsa da renkli bir uçurtmaya takılır aklım. Bir kuş yerine bir uçurtmanın peşine takılır giderim. Sanki hiç yetişemeyeceğim gibi çarpar kalbim. Takılır düşerim yine koşmaya devam ederim. Ve bir gün gözümün gördüğü her köşeye, hayallerimi karalar pervasızca beklerim.
Günlerin sıkıntısı gecelere ulaşmıyorsa, gücümün sebebi kalbimde saklıdır. Bana beni açıklayan hislerim rüyalarımın baş kahramanıdır. Sessizlik değse de dökülen yapraklarıma baharla yeşerir olgunlaşırım. Sonbaharda sararıp, solan çehrem, ilkbaharda çiçeklerin kokusuyla can bulur. Cümlelerimin sahibi hayallerimin sadrazamıdır. Köşe başı saklambaç , oynadığım korkuların ve gerçekliğin arasındadır.
Bir son yazamıyorsa kalemim, dilimde yara olur zamana karışır. Uzun bekleyişlerin sorumlusu bekleyende değil beklenendedir. Kırılıp döküldü pencerelerim, eskiyip bozuldu masamdaki teybim. Güneş bilmem kaç kez doğup battı, pişmanlıkların yerini vakit aldı. Düşler ve düşünülenler arasındaki ayrım sayamadım kaç kez uykularımı çaldı. Saksıdaki çiçeğim zehir oldu kendi toprağına, dilimde bir yalnızlık türküsü kaldı…