Yıldızlar dökülüyor gecenin karanlığında
Dans ediyor gökyüzü umutların gölgesinde
Kapıma tıklayıp kaçan gölgemi selamladım yine
Bekledim kendimden bir haber ama ne çare

Kemanlar çalıyor kalbimdeki mateme tutuyor ritim
Kırgın bir kelebek gibi son günümün seyrindeyim
Uçuşuyor rüzgarda gömleğimin sol düğmeleri
Kehanetim olan mutluluktan ebedi vazgeçişteyim

Trenler kalkıyor istasyondan arkasında bırakıyor hüzün
Benim hasretim de bekleyişim de tek bir düşün
Soğuğunda bu şehrin titriyor bedenim yüzüm
Bir el kaldı havada unutmam mümkün müdür

Anıların izinde bilmem kaç gün yeniden doğar
Zihnim tekrara düştüğünde sorgulamadan kaçar
Yara almadan bir insan sevgiyi nasıl anlar
Ben tüm imkansızlıkların ortasında bir azimkâr

Bu İçeriğe Emojiyle Tepki Ver
Çok Kızdım
Çok Kızdım
0
Tebrikler
Tebrikler
0
Aşık Oldum
Aşık Oldum
0
Aşırı Duygusal
Aşırı Duygusal
0
Wuuuu
Wuuuu
0
Çok Komik
Çok Komik
0

4 Responses

Bir yanıt yazın