Dîsa ewr tarî bûn
Dîsa ser serê me,
Bu xum xuma ewran.
Bu tofan, bu ferman.
Dîsa êş û elema
Dilê dayîka girt
Dîsa êş û elem
Nava dilê dayîka ketin
Dîsa şev tarî bûn
Roj dil ji şikest bûn
Civan li hespibun
Dîsa riya xerîbiyê xuya kir.
Dîsa li botan qêrîn ket çiyan.
Disa giryên zarokan
Çu ber erd û azman…
Dîsa çîrok û helbest.
Ketin nawa pênîvisa û dest.
Dîsa helbestvan û nivîskaran.
Botan nîvîstin dest u dest.
Dîsa ziman lal bun,
Dayîk û bav zal bun,
Hemû kes li Botan zeval bun.
Çi tiam hebûn ziwan bun…
Dîsa fermana not û dida,
Ser sır ê me da hat..
Dîsa mal û milkê me xirabun,
Dîsa zarê me ketin çoladin çun.
Dîsa zarê me çun,
Kes nizane kurve çun
Kes nızane tij wan hat.
Kes nikare ve bînin ziman.
Dîsa evînê civana man nîv
Dîsa xeyallê wan man dîroka de.
Dîsa sal bi sal dil li şikestî man.
Dîsa dil bê bahar man, çun payîzan…
Sevgili Abdulsamet İLGİN kaleminize ve yüreğinize sağlık. Güzel bir eser olmuş, lakin Kürtçe yazdığınız metinleriniz; yazınsal ve donanımsal olarak çok eksiklik içeriyor. Aşırı derecede basit ve yapılmaması gereken hatalar oluşuyor. Sevgili Abdulsamet İLGİN bu tür eserinizde daha özverili ve dikkatli olmanızı rica ediyoruz. 😇 😇
SAYGI VE SEVGİLERİMİZLE.
*EDİTÖRÜN YORUMUDUR.