Hiçbir sabah mutlu uyanmadım senden sonra,
Çünkü kimse öperek uyandırmadı beni.
O melodik,neşeli,mutlu ses tonuyla
“Kahvaltı hazır uyan kelebeğim” demedi bana.
Ağlayınca gözyaşlarımı silmedi kimse,
Oysa sen akmasına dayanamazdın bile.
Uyuyamadım senden sonra kimsenin dizinde,
Belki de dizine yatıracak kadar sevmedi kimse.
Canım her acıdığında,her düştüğümde
Gidemedim birilerine…
Senden sonra…
Yüzümü avuçlarına alıp demedi kimse
“Geçecek kelebeğim geçecek yeter ki üzülme”
Yıldızlara bakıp hayal kuramadım kimseyle
Çünkü senden sonra kimse yıldızları izlemedi benimle
Çok zamansız,aniydi gidişin
Gerçekleştiremedik hiçbir hayalimizi
Yarım kaldı her şey sanki
Daha aşık olacağım adamı getirecektim sana
Hayal ettiğimiz gibi sen onu çok sevecektin ya
“Nazlıdır kelebeğim çok zor işin” diyecektin
Yalandan da olsa sitem edecektim sana
Hayal ettiğimiz birçok şey gibi olmadı bu da
Şimdilerde hırçın,kırılgan,mutsuz gördükleri bu kız
Bir zamanlar çok neşeliydi aslında
Göremedi kimse içimdeki o gözü yaşlı kırgın kız çocuğunu
Bakın o küçük kızın gözleri hala buğulu
Sustum,senden sonra en çok sustum
Biliyordum çünkü kimsenin gözlerimin içine bakarak
Beni asla anlayamayacağını…
Dışım çok güçlü inatçı bir kadın
İçim hala gözü yaşlı kırgın kız çocuğu bakın !
Bakmadınız,görmediniz içimdeki o kırılgan kız çocuğunu…
Çok güzel bir yazı Serap hanım, kaleminize sağlık.🙏
Teşekkür ederim hocam
Yüreğinize sağlık 🙏
Teşekkür ederim hocam
Teşekkür ederim