HAYAT İNTİKAMINI ALSIN GECEDEN

İncinir ruhum karanlığında
Gece siner gözlerime,
Ay gözyaşı olur,
Akar mahremime.
Saatlerce…

Oysaki, yanıma her sokuluşunu kıskanırdı yıldızlar
Fakat yoksun artık
Buna sadece ben değil
Gökyüzü bile ağlar…

Alışamıyorum, kabullenemiyorum gidişini
Kim derdi ki ölümün geceden olacak
Sen en çok karanlığa sığınırken
Karanlık seni sırtından vuracak

Şad olsun ruhun,
Günahlarını çıkarsın benden
Sen kabrinde uyurken sonsuzluğa
Hayat intikamını alsın geceden…