KANADI KIRDIĞIM

Dilim damağım kurusun

Öpüşlere âşık oldun diye

Baldıran zehrine batırıp suyu

Parmaklarımla dudaklarıma sürdüm

Şehirlerin titrek lambalarını söndürdüm

Sana kavuşma zamanım

Tenime batan iğne acıları

Mecbur kaldığın yolculuklar

Kanadı kırık kuşlar gibiyim şimdi

İpini boynuma geçirdiğim

Karanlıklara koşan sonsuzluğumsun

Ben beni öldürmeden, yokluğunda öldüm