BİR ÇOCUK

Ölüm tanrıçaları vardı bu şehirde.

Anılar çuvallara,

Fotoğraflar sandıklara kaldırılıyordu.

Bir ezgisi vardı yıldızlarının.

Şehir sussa, rüzgar konuşurdu.

Bir gün herkes sustu.

Kıyı kıyı gezdi tanrıçalar.

Bir ümit aradı.

Bir sabah daha doğdu.

Güneş gelmemişti yine.

İnsanlar yan yana hızla geçip gidiyordu.

Selamın unutulduğu bu şehirde,

Bir çocuk elinin üzerindeki kelebeğe,

Kahkaha attı bir gün.

Çiçekler açtı o sabah.

Anılar yeniden doğdu,

Şiirler yeniden yazıldı.

Masumiyet dört bir cihana saçıldı.

Kahkaha dolu fotoğraflar çekildi.

O gün güneş hiç batmadı.