ESRAR OKYANUSU

Bütün aykırılıklar elife sığındı.

Nehirler bulanık,

Nefes sırma hırıltısı,

Yol uzun, çoraklı…

 Su yutuyor;

                                    Esrar,

                                   Yangın,

                                   Okyanus,

                                   Yol,

                                    ….

Gönül müşkülleri, kederlidir.

Ah HEJA!

Aylardan sonbahar,

Yükseklerde uçar kuşlar,

Kuşun kanadında hüzün dökülür.

Küller deste deste gömülür toprağa!

Ne çok dokundu;

                                    Gözlere,

                                    Ellere,

                                    Ayaklara,

Seller yuvalarından değil gönülden akar,

Aslını yitirmiş çağlayanlar misali.

Çok aktı gözyaşı!

                           Durun!!!

Bulanıklığa gelmez bu çilehane!

Yasemin gölgesinden bellidir

Ayakların bin yıllık yorgunluğu,

Kayar altından killi topraklar

Yokuş başlarından.

Köpükler cephe gerisi,

Yay gibi gerildi ardına

Uzayıp, daralıyor harman.