YU NÂR’Â

İnan bana bir tanem;
Mezar taşları çiçekten anlamaz!
Toprak sahipsiz mezarlarla dolu,
Kapıdan mektuplarla…
Postacı nereden bilsin;
Kırmızı mürekkebin hükmünü.
Kaç tokmak soğuktan sıcağa meyletti?
Gönülde; ihsanın, ikramın varsa
Elin, eli değmesin eline.
Höyükteki ağacın gölgesi,
Bedevi yolcusunu bekler,
Çiçeğin özü arıyı…
Ben, seni bekliyorum birtanem.

Ömrün yarısı geçti;
Nüktesiz, Elif ba’sız, sorgusuz…
Köşe başları paslı,
Ardı ardına düzülen numaralarla.
Kürekler zemheriye mahkûm
Yıldız, mahzun ve eveliyetsiz.
Vadiler doğar bin başlı!
Küfe telaşlı, merhametsiz,
Kaldırım taşlarının çarpıklığında
Sinem; hesabını bekler, bir tanem.