ŞARTLANDIRILMIŞ BAŞARI’SIZLIK

Şartlandırma ve sınır dahiliyeti kişinin bireysel başarı , grup başarısı ve toplumsal mühimiyet kişiliğini oluşturmasına engel olur .Nasıl ki eğitimli ve vasıflı bir birey olmak evresinin son yolculuğu varsayılan üniversitelerin müfredat dışına çıkmadan öğrencileri bir konu sirkülasyonu ve çeşitsiz devamlı derslere bağlı olarak sorumlu tutmak ve öğrencilerin okudukları alanların genişliğini farketmeksizin pratik bilinçlenme ve özgün öğrenim göstermeden sadece kalıplara oturulmuş dersler ile bitirme ve buna bağlı sınavlara tabi tutulması ile başarı beklenmesi yanlışsa , bu denge de öğrencilerin okul ve okul dahili alanlara bağlılıklarını yoklamalar ile zorundalık oluşturma ve öğrencilerin kişisel başarısının ve mesleki ilericiliği tavrını görmeksizin sadece derse gelip gelmediğinin önemsenmesi de bir o kadar yanlıştır .Bugün edebî , sanatsal , matematiksel veyahut bilimsel öncü lider ve atılımcı , keşifci , icatkarların çoğunluğu aslında varsayılan bütün alanların isim yapmış , konu başlığı edinilmiş insanların hiç biri , bir yere veya kuruma bağlı olarak bir devamlılık ile bu başarıyı kazanmamıştır . Bu örneklendirme sağladığım alanların kurucu , geliştirici , kazanımcı insanlarının tek devamlılığı bireysel ve özgün olarak kalıpların dışına çıkıp hedef edindikleri hayalleri ve inançlarıdır .Peki işin özünde diyebilir miyiz ki ; devamlılık ve yoklama kaldırılmalıdır ? Elbette ! Özellikle üniversite hayatı ve bağlı alanları …Çünkü kişinin bireysel dengeyi ve karakter oluşumunu gösterdiği , bulmaya çalıştığı ve düzen olgusunu oturtmak için çabaladığı bir evredir .Başarı yalnızca yenilikçi fikirler ve geliştirici , kazanımcı insanların ulaşabileceği bir sonuçtur .Aksi takdirde kalıplaşmış başarıların devamlılığı yalnızca başarıyı elde edenin kazanımıdır .