AFFET TANRIM

Dilim dökülüyor yine beyazlığa,
Beni tanır oysa loş ışıklı sokaklar
Dönmek isterdim kıyısına sahilimin.
Gözlerimden akan uykuyu daha dert etmeden
Yarın oluyor ve bugün ölüyor.
Maktulü benim bu düşüncelerin
Kırgınlıkların yüzüme çizdiği şekilleri
Ben bile saklıyamıyorum..
Korkularıma ne demeli.
Konuşamadıklarım kadar tiksiniyorum
Beynimin içine kazanıyor umutsuzluk
Yüreğimin mutluluktan alacağı var..
Bende o atlı karıncada ellerimi iki yana açıp,
Kahkalara boğmak isterdim göğü..
Zülüfün ömrümden alacağı var..
Bir yatakhane köşesinde karanlığı soyutlayıp
Affalıyorum..
Elim uzanmıyor anneme
Büyümek zor şey..
Sesim diyorum niye titriyor susarken..
Kendimin katili olacağım bir yaz gününde..
Affet tanrım..
Büyüyemedim, büyütmediler..
Bastırıldı duygularım yada görünmedi hiç..
Kitaplara koştum
Yiyip bitirdiler beni,
Ah bu yaşamak keşke düşmeseydi payıma..
Unutulmak isterim..
Unut beni tanrım..
Unut ki zerremi sömürenler hiç hatırlamasınlar..