Baba ne demekti ?
Baba dünyada ki tek sığınak!
Yüzüme sanki bir sille çaktı hayat kendine gel…
Babamı o gün hastanede saatlerce beklerken hayatım, çocukluğum yaşadığım yaşamadığım her şey gözümün önünde film şeridi misali geçti.
Düşündüm ya bırakıp giderse? Çünkü en son sözü bana hakkını helal etti.
Aman Allâh’ım dedim hiç bir şeyim olmasın ama babam benimle olsun.
Olmayacak şeyler beynimde döndü durdu.
Hani derler ya “Ana gibi yar baba gibi diyar olmaz” gerçekten de öyle .
Evimiz onsuz buz gibi.
Baba benim hayatımda her şey sen misin?
Meğer benim pusulam babammış.
Meğer o olmazsa ben karanlıkta derinlerde yok olup gidermişim.
Kimsesizmişiz her şeyimiz babammış.
Onun kızıyım ben onun gibi hırçın, onun gibi hoyratça hayata meydan okuyorum. İyi ki senin kızınım iyi ki babam.
Ben senin yüzünü asla kara çıkarmayacağım hep gururun yüzündeki tebessümün olacağım söz.
Bazen de sinirin bağırdığın çağırdığın o küçük çocuk.
Sen iyi ol bütün yükleri ben taşırım babam sen iyi ol.