Bazı cümleler içimizde yazılmaya devam eder.
Penceremde bulutların güzelliğiyle hayatı selamlıyorum.
Kalbimden öfkesi taşmış evler geçiyor.
Bazı cümleler içimizde gebermeye devam eder.
Bulvarlardan sana sesleniyorum.
Gel ve iliş ruhuma
Bütün dünyayı senin sesinle okuyorum.
Ey! çığlığı büyüten kalbim.
Ne çok yüzünü değiştirdi zaman?
Zamana karşı biz insanlar prangalanmış mahkumlar gibiyiz.
Ne çok içimizi yaktı zaman?
Zamana karşı bütün sular durulur.
Ey! çığlığı büyüten kalbim,
Birazdan öleceğim.
Yüzün kalbimde belirecek.
Yokluğum gelip geçici bir rüzgar gibi içine işleyecek.
Kalbimden yollar geçiyor.
Buğday başakları geceden önce ekmekleşir.
Ruhumuz ise gece alevlenir.
Birazdan içimi denize dökeceğim.
Sen olmadığın zamanlar kalbine bir denizdir.
Güvertemden gemileri selamlıyorum.
Sana dokunmak İstanbul’da martılaşmaktır.
Gel ve iliş ruhuma,
Bilirim kentler yağmurdan önce ıslanır.
İçimiz yağmursuz ağaçlar gibiyken
Kentler yağmurdan önce ıslanır.
Kalbimden yollar geçiyor.
Her aynaya baktığımda başka yollara dönüyorum.
Ve sahipsiz bulvarlardan sana sesleniyorum.

Bu İçeriğe Emojiyle Tepki Ver
Çok Kızdım
Çok Kızdım
0
Tebrikler
Tebrikler
0
Aşık Oldum
Aşık Oldum
0
Aşırı Duygusal
Aşırı Duygusal
0
Wuuuu
Wuuuu
0
Çok Komik
Çok Komik
0

Bir yanıt yazın