İçim bir ağaç gibi her şeye şahidim.
Baharda ışık veren bir beybûnum.
Bütün yaraları sarıyorum.
İçim bir ağaç gibi her şeye şahidim.
Bazı şeylerin yokluğuna alışılmıyor.
İçinde bitiremediklerini günde en az yüz kere aramak için elin kalbine gidiyor.
İçim bir beybûn gibi zamansız sevdaları büyütüyorum.
Beybûnlar yarım kalmış aşkları tamamlar.
Rüzgar, insanı ve tabiatı savurur.
Her şey yıkıldı dersin.
Ama beybûnlar ölümü ve zamanı yeniden gün yüzüne çıkarır.
Beybûn,örselenmiş kalplerin yenilenmiş umududur.
Her bahar bütün coğrafyaları yeniden donatır.
Avucumda beybûnlar ,örselenmiş kalbimde,
yeniden aşkı büyütüyorum.
Her beybûn kalbimde eski bir ismi yaşatır.
İçim insanların yolculuklarıyla dolu her şeye şahidim.
Trenler geçer,bulutlar gökyüzünü selamlar.
Beybûnlar, toprağa karışır.
Zamansız sevdalar büyür.
Örselenmiş kalbim yeniden avucuna bir beybûn alır.
Yıkılan bütün enkazlar toparlanır.