KEMİKSİZ ELMA

Unutulmuş ,bütün sözlerin hüznü vardır.
Yüreğimde ,vapurların sularla düğünü var .
Birazdan yola çıkacağım.

Kemiksiz elma,ve çürümeye yüz tutmuş dünya
Sizden çok uzak bir yerdeyim.
Kemiksiz elmalar ,yeryüzüne dağılınca kıyamet kopacak.
Herkes ,yarım kalmışlığın hüznünü yaşayacak.

Kemiksiz elma ve çölde açan çiçekler.
Yağmur ,bütün güzel şeylerin bereketidir.
Birazdan kalbimizi, yağmurlar ıslatacak.

Kemiksiz elma ve insanın varoluş sancısı.
İnsan ,her seyden ayrılmaya meyillidir.
Kendinden ve dünyadan.
O yüzden kendi içinizde kalınız.

Kemiksiz elma,ayaktadır .
Kendi söküğünü kendi diker.
Kendi çocukluğunu, kendisi büyütür.
Annesiz günlerde anne yüzlü bir fotoğraftır

Kemiksiz elma, yıkılır ama dağılmaz.
İnsan gibi,eski zamanlara ağlar.
Hep değiştirmek istediği,dünyanın umudunu taşır.

Kemiksiz elma ve çölde açan çiçekler.
Bütün kışların, bizi üşüttüğü yerde sizinleyim.
Benim zamanım soğuk ve sevimsiz yüzleri bile ısıtır.