Belki sen akşam kuşlarının hüzünlerini göremezsin.
Roni ile ben akşam kuşlarının, her şeyine şahit olduk.
Bütün kuşlar, hüzünlü kentlere bir yağmur gibi yağdılar.
Artık artarak çoğalan bir acıdan bahsedebiliriz!
Parkta oynayan çocuk, beyaz saçlı amca,
Bütün komşular ve bütün vicdanı olanlar
Acı artarak kalbimizde çoğaldı.
Sonra akşam kuşlarının gölgesine saklandık.
Yüreğimizden ölü bir kentin ağıtları döküldü.
Gökyüzü artık karanlık.
Bizi ağlatan ne kuşlardı ne yollar
Gökyüzü artık karanlık.
Her şey, isyanla bastırılmış bir sessizliğe dönüştü.
Hayatta sık sık böyle şeyler olurdu.
Acı ile harmanlanan bir dünyada yaşıyoruz.
Buna karşı yapabildiğimiz tek şey,
Akşam kuşlarının hüznüne sessizce ortak olmak.
İnsan, acıyı paylaşınca aynı gökyüzüne dokunabiliyor.
Roni ile akşam kuşları, yüreğimde bir kandil yaktı.
Hepimizi sarsan uzun günlerin ardından.
Roni ile akşam kuşları, içimde yeniden bir umut yeşerttiler.