GÖÇÜK

Ortasından kırıldı toprak.
Duran her şey yarıldı, yıkıldı.
Gök söndü, yere (s)indi.
Kayboldu arkasında (c)anlar.
Uykuda iken gidenlere.
Tabut bulunamadı.
Kefen yetişmedi.
Etinin eti göçükte.
Kimse yok mu?

Diyen çoktu!
Kimseler vardı ama ciğerleri enkaz.
Donup kalmışlar zamanda.
Çaresizlik, kimsesizlik, sahipsizlik.
Soğuğuda üşütüyor.

Gece kendi içinde geceye dönmüş.
Güneş doğmaktan korkuyor.
Amik Ovasına, Kommagene’ye Maraş’a.
Acıyı, çaresizliği, aydınlatmaya.
Can ile kan karışmış moloz yığınına.
Yürek dayanmıyor kaldırmaya…