HAMAL

Ses yok

Derin bir sessilik

Bitmeyen gailelerden yorgun

Avuçlarında tuttuğu son yudum

Arnavut kaldırımlarında adımlar

Sayılıdır tebessümüne bir vesile

Sayılıdır yamalı kasketinde gölgeler

Sayılıdır ağustos sıcağında tembellik

Yorgunluk dizlerinde ta ezelden bu güne

Boşalmış şimdi sırtında taşıdığı emektar küfe

Yok onu şimdi omuzlayacak bir kol

Musalla taşında bitmiş tam altmış iki yıllık yol

Bitmeyen kederlerden ırak ilk ve son yolculuğu

Ve ilk kez açık gözlerinde okunuyor nihai mutluluğu.