ROBOSKİ

Ekmeği heybesin de zula.
Göğsünde saklamış kendinden başka,
Herkese yasak yar hasretini.
Zemheri soğukta kaçağa da kaçak çıkmamış.
Geçerken sınırı biliniyor herkes tarafından,
Yıldız altında yürüyen Ciwanları.
Ansızın patladı sema, feza, gök,

Sarmalanmış kıldan keçeye, battaniyeye,

Evden alınmış kilime

Yer ateş kızıl kıyamet.
Yerde sahipli vahşet, üçer beşer
Yan yana yanarak yatıyor.
Beyaz örtü üstünde bedenler,

Oy bavo, bira, yâre…
Ağıtlar, zılgıtlar köyden,
Tarihi delerek Cudi’de yankılanıyor.
Çarpıyor duymayan kulaklara.
Buz kesti her yer her şey.
Dil görmez oldu,
Gözler ise lâl.
Bedeni eksik, yakılmış Ciwanlara…