DÜNYA, AHŞAP AHŞAP DÜNYA

Eski bir marangoz masam var benim,
Acımı tahtaya kazır, duygularımı kâğıtlara dökerim.
Eski bir marangoz masam var benim,
Sevilmeyi -beklemek-, özlemek -ölmeyi-, -seni yaşamak-
Mürekkep terler’ / kan akıtır gözlerim.
Eski bir marangoz masam var benim,
Bir yol oymalıyım şimdi ahşaptan.
Sonu hiçbir yere varmaz kelimelerim.
Tahta da borçtur eski bir ahbaptan.
Bir de bir kurşun kalemim var benim
Tüm malım mülküm bu kadar
Kalemlik oyar, çizik oynatmam
Bu merdivenlerin sonu hep
Aşağıya çıkar…